لینکلیتر، ریچارد (۱۹۶۱)
لینْکْلِیْتِر، ریچارد (۱۹۶۱)(Linklater, Richard)
| کلود شابرول Claude Chabrol | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م |
| درگذشت | پاریس 12 سپتامبر 2010م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| فعالیت‌های مهم | از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه |
| آثار | جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | استفان اودران (همسر) |
| جوایز و افتخارات | خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) |
کارگردان و نویسندۀ امریکایی. از افراد تأثیرگذار در بخش سینمای مستقل امریکا در سراسر دهۀ ۱۹۹۰ است. فیلم‌هایش بررسی سینمایی نیمه‌جدی و نیمه‌شوخی نوجوانان و جوانان بیست وچندسالۀ ناراضی این کشور است. روایت‌های او که بیشتر بر گفت‌وگو استوار است تا بر کنش نمایشی ـ مانند وظیفه‌نشناس[۱] (۱۹۹۱)، مات و مبهوت (گیج و منگ)[۲] (۱۹۹۳)، و پیش از طلوع[۳] (۱۹۹۵)، بسیار وامدار سنت فیلم‌سازی اروپا در سال‌های بعد از دهۀ ۱۹۵۰ و به‌ویژه آثار اریک رومر[۴] است. فیلم‌های لینکلیتر بر برخی از فیلم‌سازان جوان امریکا همچون کوین اسمیت[۵]تأثیر گذاشته است. از دیگر فیلم‌های اوست: امکان ندارد بتوان با خواندن کتاب شخم‌زدن آموخت[۶] (۱۹۸۸)، حاشیه‌نشین‌ها[۷] (۱۹۹۷)، و پسران نیوتُن[۸] (۱۹۹۸) نوار[۹] (۲۰۰۸)،پیش از غروب[۱۰] (۲۰۰۴)، ملت غذای حاضری [۱۱] (۲۰۰۶)، و من و اورسون ولز[۱۲] (۲۰۰۹).