موریکونه، انیو (۱۹۲۸)
انیو موریکونه (۱۹۲۸- ۶ ژوئیه ۲۰۲۰م) (Morricone, Ennio)
| مایک لی Mike Leigh | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۳م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | نمایش‌نامه‌نویس و فیلم‌ساز |
| آثار | زندگی شیرین است (۱۹۹۱) و رازها و دروغ‌ها (۱۹۹۵)، امیدهای بزرگ (۱۹۸۹)، برهنه (۱۹۹۳)، همه یا هیچ (۲۰۰۲)، ورادریک (۲۰۰۴) و الکی خوش (۲۰۰۸) |
| گروه مقاله | سینما |
آهنگ‌ساز موسیقی فیلم، زادۀ ایتالیا. موسیقی‌های متن فیلم کاملاً متمایز او برای «وسترن‌های اسپاگتی[۱]» به‌ویژه برای فیلم‌های به‌خاطر یک مشت دلار[۲] (۱۹۶۴)، خوب، بد، زشت[۳] (۱۹۶۶)، هر دو از سرجو لئونه[۴]، بسیار شهرت یافتند و در سطح گسترده از آن‌ها تقلید شد. سبکِ آیینیِ او در آهنگ‌سازی به استفاده از سازهای تقویت‌شده و صداهای تکنواز، و جلوه‌های ویژۀ[۵] استودیویی منجر شد. موریکونه برای ساخته‌هایش برنده‌ی یک جایزه‌ی اسکار و چندین جایزه‌ی بفتا و گرمی شده و همچنین به دریافت جوایز و افتخارات متعدد دیگری نیز نائل آمده بود. وی را به دلیل آثار پرشمارش در زمینه موسیقی فیلم و همکاری با بسیاری از کارگردانان بزرگ سینمای جهان و تاثیر گسترده‌اش بر این نوع موسیقی از بزرگ‌ترین آهنگسازان تاریخ سینما می‌دانند.