آتشکده باکو
آتشکدۀ باکو Fire temple of Baku
| آتشکدۀ باکو | |
|---|---|
| نام فارسی | آتشکدۀ باکو |
| کشور | ایران |
| نام‌های دیگر | آتشکدۀ سوراخ‌خاني - آتشکدۀ سوراخ‌خانه |
| موقعیت | شبه‌جزيرة آبشوران - كناره درياي خزر |
| کاربری | آتشكده |
| مشخصات معماری | چهارطاقي و از چهارسو باز - آتشداني در مركز بنا |
| زمان ساخت | ساسانيان |
بنایی است به‌شکل چهارطاقی که از چهار سو باز است و در میانۀ بنا، آتشدانی است که سوخت آن طبیعی است و از منابع طبیعی نفت و گاز باکو سرچشمه می‌گیرد؛ از این‌رو، آتشی است کهن و تاریخی که نزد ایرانیان باستان مقدّس بوده است. آتشکدۀ باکو را آتشکدۀ سوراخانی یا سوراخ‌خانه نیز گویند که در شبه‌جزیرۀ آبشوران در کنارۀ دریای خزر قرار دارد. سوراخ‌خانه چندین‌بار بازسازی شده است. پس از آن‌که آتشکدۀ باکو را پارسیان مهاجر از هندوستان در اواخر قرن ۱۹م بازسازی کردند، در ۱۹۲۰ و درخلال رخدادهای انقلاب روسیه به‌کلّی ویران شد و سپس به‌شکل قدیم بازسازی شد. از آتشکدۀ دوران ساسانی اثری برجا نمانده است. میرزا محمدحسین خان فراهانی، که در سفرنامۀ خود این آتشکده را توصیف کرده است، اشاره می‌کند که پارسیان هندوستان و زردشتیان ایران به زیارت آن‌جا می‌رفتند. فراهانی از آخرین کسانی است که این آتشکده را به‌شکل قدیم آن دیده است.