مرتضی گرگین زاده
مرتضى گرگین‌زاده (تهران 1299ش- تهران 1337ش) نوازنده‌ی کلارینت، آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایرانی. پس از پایان تحصیلات ابتدایى در دبستان عنصرى، در سال 1312 وارد مدرسه‌ی موزیک نظام شد و بعد از طى دوره‌ی شش ساله‌ی با درجه‌ی سرگروهبانى فارغالتحصیل گردید. گرگین‌زاده ضمن همکاری با موزیک نظام (به سرپرستی نصرالله مین‌باشیان) با روح‌انگیز و بعدتر با روح‌بخش و دلکش همکارى داشته است. او طی سالهاى 1329 تا 1331 با همکاری برادرش، مصطفی گرگین‌زاده، ارکستر شماره‌ی 2 رادیو را سرپرستی کرده‌اند.
| مرتضی گرگین‌زاده | |
|---|---|
| زادروز |
تهران 1299ش |
| درگذشت | تهران 1337ش |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه موزیك نظام |
| شغل و تخصص اصلی | نوازنده‌ی کلارینت، آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر |
| سبک | سنتی |
| آثار | شمع و پروانه، عشق گم شده، چه كنم، مكتب عشق، مى‌سوزم، رفت و ربود و چشم مست |
| گروه مقاله | موسیقی |
| خویشاوندان سرشناس | محمدرضا گرگین‌زاده (فرزند)؛ مصطفیی گرگین‌زاده (برادر) |
گرگین‌زاده در طول مدت همکارى با رادیو که حدود 15 سال بوده با بیشتر ارکسترهاى رادیو به عنوان نوازنده‌ی کلارینت همکارى کرده و تعدادی آهنگ نیز ساخته یا تنظیم کرده که توسط روح‌انگیز و روح‌بخش اجرا شده‌اند. از آهنگ‌های او می‌توان به تصنیف‌های شمع و پروانه، عشق گم شده، چه کنم، مکتب عشق، مى‌سوزم، رفت و ربود و چشم مست تو اشاره کرد. او در دو ارکستر هنرهاى زیبا نوازنده‌ی کلارینت و همچنین کارمند اداره‌ی موسیقى و باله بوده است. محمدرضا گرگین‌زاده (آهنگ‌ساز، نوازنده و مدرس ویولن، ناشر، مولف و مترجم موسیقی) فرزند او بوده.
مقاله‌ی گرگین‌زاده، خانواده نیز دیده شود.