فرشته طائرپور
فرشته طائرپور (تهران 16 بهمن 1331ش- تهران 26 مرداد 1400ش)
فرشته طائرپور | |
---|---|
زادروز |
تهران 16 بهمن 1331ش |
درگذشت | تهران 26 مرداد 1400ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ادبیات انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | تهیهکننده و فیلمنامهنویس |
آثار | آینههای روبرو (۱۳۸۸)؛ نخودی (۱۳۸۸)؛ زن دوم (۱۳۸۶) |
گروه مقاله | سینما |
خویشاوندان سرشناس | منوچهر شاهسواری (همسر)؛ غزل شاکری (دختر) |
نویسندۀ کودک و نوجوان، تهیهکننده و فیلمنامهنویس سینمای ایران. فارغالتحصیل کارشناسی ادبیات انگلیسی بود. طائرپور همسر منوچهر شاهسواری، تهیهکنندۀ سرشناس سینما و تلویزیون ایران، و مادر غزل شاکری (بازیگر) بود. فرشته طائرپور که از چند هفته پیش به دلیل درگیری ریه، پس از ابتلا به کرونا، در بیمارستان بستری شده بود، براثر عوارض همین بیماری درگذشت. وی در تولید نزدیک به 15 فیلم سینمایی به عنوان تهیهکننده و فیلمنامهنویس مشارکت داشت که برای برخی از آنها در جشنوارههای داخلی و بینالمللی جوایز درخوری را دریافت کرد.
طائرپور مدتی به عنوان نویسنده و عضو هیات تحریریۀ مجلۀ زن مشغول به کار شد و ضمن مدیریت مرکز نگارش و ویرایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با گروههای کودک و نوجوان شبکههای اول و دوم سیما به عنوان مشاور و نویسنده همکاری داشت. طائرپور به دنبال فعاليت ادبی در حوزۀ كودک و نوجوان، از سال 1366 در زمينۀ سينمای كودک نيز به كار پرداخت. «خانۀ ادبيات و هنر كودكان و نوجوانان» كه طائرپور مديرعامل آن بوده است، تاكنون بيشتر از ده فيلم سينمايی و حدود 20 هزار دقيقه آثار ويديويی تهيه كرده است. وی در بخش مسابقۀ جشنواره فیلم فجر نخستین داور زن از مجموعۀ سینمای ایران محسوب میشد. همچنین نخستین داور فیلمهای کودکان در جشنوارههای فرانکفورت، قاهره و حیدرآباد بود. وی نخستین سینماگر ایرانی بود که در پنجاه سال گذشته توانست به عضویت هیات رئیسۀ سازمان بینالمللی فیلمسازان کودک وابسته به یونسکو (سیفژ) درآید. فرشته طائرپور در سالهای ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ به عنوان نخستین تهیهکنندۀ زن، ریاست هیات مدیرۀ خانه سینما را برعهده داشت.
جوایز و افتخارات
طائرپور جز شرکت و نامزدی دریافت جایزه در جشنوارههایی چون فجر، برلین، مونیخ، کلکته، قاهره، شیکاگو و توکیو، از چهل و چهارمین دورۀ جشنوارۀ فیلم برلین (1372) برای فیلم نان و شعر تقدیرنامه گرفته است و همچنین جوایزی از قبیل: ديپلم افتخار بهترین فیلم از جشنوارۀ بينالمللی فيلمهای كودكان و نوجوانان (1379) برای فیلم یکی بود یکی نبود؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلمِ بخش سینمای معناگرای بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر (1384) برای فیلم وقتی همه خواب بودند؛ سیمرغ بلورین بهترین فیلمِ بخش سینمای بینالملل بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر (1389) برای فیلم آینههای روبرو؛ دیپلم افتخار بهترین فیلمنامۀ بخش فیلمهای اول بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر (1389) برای فیلم آینههای روبرو؛ تندیس شایستگی و دیپلم افتخار بهترین فیلم پانزدهمین دوره جشن خانه سینما (1390) برای فیلم آینههای روبرو.
فعالیتهای حرفهای
تهیهکننده: خداحافظ دختر شیرازی (۱۳۹۷)؛ آینههای روبرو (۱۳۸۸)؛ نخودی (۱۳۸۸)؛ نیلوفر (۱۳۸۷)؛ زن دوم (۱۳۸۶)؛ وقتی همه خواب بودند (۱۳۸۴)؛ یکی بود یکی نبود (۱۳۷۹)؛ پسر مریم (۱۳۷۷)؛ نان و شعر (۱۳۷۲)؛ مدرسه پیرمردها (۱۳۷۰)؛ پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)؛ گلنار (۱۳۶۷)
مدیر تولید: نخودی (۱۳۸۸)؛ زن دوم (۱۳۸۶)؛ نان و شعر (۱۳۷۲)؛ مدرسه پیرمردها (۱۳۷۰)؛ سکوت (۱۳۶۹)؛ پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)؛ گلنار (۱۳۶۷)
طراح صحنه: سایههای هجوم (۱۳۷۱)
مجری طرح: زمستان است (۱۳۸۴)؛ بابا عزیز (۱۳۸۲)؛ سایههای هجوم (۱۳۷۱)؛ ایلیا، نقاش جوان (۱۳۷۰)
فیلمنامهنویس: آینههای روبرو (۱۳۸۸)؛ نخودی (۱۳۸۸)؛ زن دوم (۱۳۸۶)
کتاب: ماجرای احمد و سارا (1364)؛ ماجرای احمد و ساعت (1365)؛ زن دوم (1379) پینهدوز بداخلاق (چاپ سوم: 1369/ مترجم)؛ آرزوی فیل خاکستری (1385/ ترجمه)؛ ماهی تنها (1364/ ترجمه)؛ برادر بزرگتر (1363/ ترجمه)؛ روزهای سپید، سالهای خاکستری (1369/ گردآوری داستان کودک)