رد پای گرگ (فیلم سینمایی)
فیلم بلند سینمایی به کارگردانی مسعود کیمیایی، تولید سال 1370ش، در گونۀ جنایی. رد پای گرگ با این‌که از فیلم‌هایی‌ست که دوستداران سینمای کیمیایی علاقۀ زیادی به آن دارند، اما در زمان اکرانش با نقدهای مثبت و شدیداً منفی زیادی مواجه شد. اولین نمایش فیلم در یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر بود. فیلم با استقبال چندانی از سوی داوران روبه‌رو نشد و فقط در ۳ رشتۀ بهترین بازیگر نقش اول مرد (فرامرز قریبیان)، بهترین فیلمبرداری (محمود کلاری) و بهترین تدوین (مهدی رجاییان) نامزد سیمرغ بلورین شد که از این میان تنها سیمرغ بلورین بهترین تدوین را به دست آورد. در ویژه‌نامۀ اختصاصی ماهنامۀ فیلم برای جشنوارۀ فیلم فجر، فیلم در نظرسنجی از منتقدان برای انتخاب بهترین‌های جشنواره یازدهم فجر، با ۱۸ امتیاز، بعد از سارا (داریوش مهرجویی) و بالاتر از فیلم‌های مطرحی چون از کرخه تا راین (ابراهیم حاتمی‌کیا) در رتبه دوم بهترین‌های آن جشنواره قرار گرفت. همچنین مسعود کیمیایی بعد از داریوش مهرجویی به‌عنوان دومین کارگردان برتر آن جشنواره از نگاه منتقدان ماهنامه فیلم برگزیده شد.یک‌سال و نیم بعد و از ۱۶ شهریور ۱۳۷۳ فیلم در حالی روی پرده رفت که بخش‌هایی از آن سانسور شده بود و در اکران هم چندان با استقبال مخاطبان روبه‌رو نشد.
رد پای گرگ چون اغلب آثار کیمیایی مشکلات ساختاری زیادی دارد. در بخش‌های فراوانی از فیلم، با تصویرسازی‌های درخشانی روبه‌رو هستیم که بی‌اغراق می‌توان برخی از آن‌ها را در تاریخ سینمای ایران کم‌همتا تلقی کرد (مانندِ سکانس افتتاحیۀ فیلم، بخش‌هایی از سکانس زندان و سکانسی که به اسب‌سواری مشهور فرامرز قریبیان در میدان فردوسی منجر می‌شود). از سوی دیگر، برخی از دیالوگ‌ها و بازی‌ها به‌قدری ضعیفند که انگار از دل یک فیلم آماتوری وارد رد پای گرگ شده‌اند. ضمن این که ابهامات داستانی فیلم بسیار زیاد است.