فرانسس مک‌دورمند
فرانسس مک‌دورمند (ایلینوی ۲۳ ژوئن ۱۹۵۷م- ) Frances McDormand
| فرانسس مک‌دورمند Frances McDormand | |
|---|---|
| زادروز |
ایلینوی ۲۳ ژوئن ۱۹۵۷م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کارشناسی ارشد هنرهای زیبا- مدرسۀ نمایش ییل |
| شغل و تخصص اصلی | بازیگر |
| آثار | تشنۀ خون (۱۹۸۴)؛ بزرگ کردن آریزونا (۱۹۸۷)؛ میسیسیپی می‌سوزد (۱۹۸۸)؛ تقاطع میلر (۱۹۹۰)؛ فارگو (1996)؛ تقریباً مشهور (2000)؛ مردی که آنجا نبود (2001)؛ بخوان و بسوزان (2008)؛ این‌جا باید همان‌جا باشد (2011)؛ درود بر سزار! (2016)؛ سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری (2017)؛ سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها (2020)؛ گزارش فرانسوی (2021)؛ تراژدی مکبث (2021) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | جوئل کوئن (همسر) |
| جوایز و افتخارات | سه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن |
(نام کامل: فرانسس لوئیس مک‌دورمند[۱]) بازیگر امریکایی. تاکنون برندۀ سه جایزهٔ اسکار بازیگری، یک اسکار به عنوان تهیه‌کننده، دو جایزهٔ گلدن گلوب و سه جایزهٔ فیلم بفتا شده است. ورودش به سینما با نخستین تجربۀ سینمایی برادران کوئن، تشنۀ خون[۲]، در سال 1984 بود و پس از آن علاوه بر حضور چشمگیرش در چند اثر شاخص آنها، در آثار موفقی از رابرت آلتمن، گاس ون سنت[۳]، مارتین مک‌دونا[۴]، کلویی ژائو[۵] و خاصه وس اندرسون[۶] بازی‌های درخشانی از خود به یادگار گذاشته است. مک‌دورمند از سال 1984 با جوئل کوئن[۷] زندگی می‌کند.
ناپدری‌اش از واعظان فرقۀ رهروان مسیح[۸] بود و خانواده‌اش را در سفرهای طولانی در سرتاسر مناطق جنوبی و میانۀ غربی ایالات متحد امریکا همراه خودش می‌برد. زمانی که سرانجام در پنسیلوانیا اقامت گزیدند، فرانسیس 8سال داشت. در همان‌جا دورۀ تحصیلات دبیرستانش را به پایان برد و سپس در سال 1979 در ویرجینای غربی در رشتۀ تئاتر لیسانس گرفت. مک‌دورمند تحصیلاتش را سال 1982 با اخذ مدرک کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از مدرسۀ نمایش ییل[۹] به پایان رسانده است. پس از مدتی بازی در تئاترهای منطقه‌ای به برادوی[۱۰] راه یافت و به خاطر ایفای نقش در اجرایی از اتوبوسی به نام هوس نامزد دریافت جایزۀ تونی شد. در تلویزیون نیز فعالیت داشت و در چند مجموعۀ تلویزیونی نقش‌هایی را به عهده گرفت. سال 1984 با بازی در نخستین ساختۀ سینمایی برادران کوئن، تشنۀ خون، مورد توجه قرار گرفت. طی سال‌های بعد در چند فیلم دیگر آن دو جلوی دوربین رفت. سال 1988 به خاطر بازی در نقش همسر براد دوریف[۱۱] در میسیسیپی می‌سوزد[۱۲] نامزد دریافت بهترین بازیگر نقش دوم زن و دوسال بعد برای بازی در فیلم تقریباً مشهور[۱۳] مجدداً نامزد دریافت همین جایزه و بالاخره در سال 1996 برای ایفای نقش شخصیت اصلی فیلم فارگو[۱۴] برندۀ اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. مک‌دورمند، دومین بار در ۲۰۱۸ برای بازی در فیلم سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری[۱۵] و سومین بار در 2021 برای بازی در سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها[۱۶] برندۀ همین جایزه شده و علاوه بر این در اسکار اخیر نیز برای تهیه‌کنندگی فیلم سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها یک اسکار دیگر نیز گرفته است.
برخی از جوایز
جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن هیأت ملی بازبینی فیلم (۱۹۸۸)
اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (۱۹۹۶) برای فارگو
جایزه انجمن بازیگران فیلم برای بهترین بازیگر نقش اول زن (۱۹۹۶)
جایزه انجمن منتقدان فیلم لندن برای بازیگر زن سال (۱۹۹۶)
جایزه امپایر بهترین بازیگر زن (۱۹۹۷)
جایزه انجمن منتقدان فیلم لس آنجلس برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن (۲۰۰۰)
جایزه انجمن بازیگران فیلم برای بهترین بازیگر نقش زن برای سریال کوتاه یا فیلم تلویزیونی (۲۰۱۴)
اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (۲۰۱۷) برای سه بیلبورد...
برنده بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سه بیلبورد... (2017)
اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (۲۰۲۱) برای سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها
برخی از آثار سینمایی
- تشنۀ خون (۱۹۸۴)
- بزرگ کردن آریزونا (۱۹۸۷)
- میسیسیپی می‌سوزد (۱۹۸۸)
- تقاطع میلر (۱۹۹۰)
- بارتون فینک (1991)
- برش‌های کوتاه (1993)
- فارگو (1996)
- ترس کهن (1996)
- تقریباً مشهور (2000)
- مردی که آنجا نبود (2001)
- لورل کنیون (2002)
- سرزمین شمالی (2005)
- ایان فلاکس (2005)
- دوستان همراه پول (2006)
- بخوان و بسوزان (2008)
- این‌جا باید همان‌جا باشد (2011)
- سرزمین موعود (2012)
- هر چیز پنهانی (2014)
- درود بر سزار! (2016)
- سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری (2017)
- سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها (2020)
- گزارش فرانسوی (2021)
- تراژدی مکبث (2021)
- حرف‌های زنانه (2022)