صبوری خراسانی، محمدکاظم (مشهد ۱۲۵۷ـ۱۳۲۲ق)
صَبوری خراسانی، محمدکاظم (مشهد ۱۲۵۷ـ۱۳۲۲ق)
(ملقب به ملک‌الشعرا) شاعر ایرانی. پدر محمدتقی ملک‌الشعرای بهار و از نوادگان میرزا احمد صبور کاشانی، برادرزادۀ فتح‌علی‌خان صبا، بود. پس از فراگیری علوم ادبی، زبان عربی و فرانسه، فقه، حکمت و فنون شعر از فضلا و شعرای پرآوازۀ خراسان شد و از ناصرالدین‌شاه لقب ملک‌الشعرا گرفت. دیوان اشعارش به‌چاپ رسیده است. صبوری چهار پسر داشت که بزرگ‌ترین آن‌ها محمدتقی ملک‌الشعرای بهار بود.