محمدرضا قومی
محمدرضا قومی (کرج 1342ش- )
چهره‌پرداز سینمای ایران. دیپلم فنی دارد. در سال ۱۳۸۳ برای فیلم تحسین‌‌شدۀ خیلی دور، خیلی نزدیک موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین چهره‌پردازی از بیست و سومین دوره جشنواره فیلم فجر شد و سال بعد تندیس زرین جشن خانه سینما را برای همین فیلم به ارمغان برد. در دوره‌های دیگری از جشنواره فیلم فجر و جشن خانه سینما نیز برای فیلم‌های مکس، وقتی همه خواب بودند، تردید، جرم، دربند و خون شد نامزد دریافت جایزه بوده است.
محمدرضا قومی فعالیت حرفه‌ای را با کار جلوه‌های ویژه و با همکاری برادرش، غلامرضا قومی (متولد 1334ش کرج)، مجری جلوه‌های ویژه سینمایی، از سال ۱۳۶۱ و با فیلم دادشاه (ساختۀ حبیب کاوش) آغاز کرد و تا سال 1373 به عنوان مجری یا مسئول جلوه‌های ویژه در تولید نزدیک 10 فیلم شرکت کرد. وی بعد‌تر به‌طور تخصصی به چهره‌پردازی روی آورد. فیلم نقطه ضعف (ساختۀ محمدرضا اعلامی) تولید سال ۱۳۶۲ نخستین تجربۀ چهره‌پردازی قومی محسوب می‌شود که در آن با فرهنگ معیری همکاری کرده است. قومی چهره‌پردازی یا طراحی چهره‌پردازی آثار شاخص یا مطرحی چون شاید وقتی دیگر، مسافران و سگ‌کشیِ بهرام بیضایی، مرسدس، اعتراض، جرم، دندان مار و خون شدِ مسعود کیمیایی، تردید واروژ کریم‌مسیحی، مردی در آینۀ ساموئل خاچیکیان و خیلی دور خیلی نزدیک رضا میرکریمی را در کارنامه‌اش دارد. وی علاوه بر چهره‌پردازی دستی هم در بازیگری داشته و در چندین نقش فرعی نیز ظاهر شده است: سلام سرزمين من (۱۳۶۷)، چاووش (۱۳۶۹)، مردی در آينه (۱۳۷۱)، از بلور خون (۱۳۷۱)، پارتی (1379).
علیرضا قومی (1329- 1395ش)، برادر دیگر محمدرضا قومی نیز در زمینۀ چهره‌پردازی، جلوه‌های سینمایی و بازیگری فعالیت داشته است.