آقا محمدرضا قمشه ای اصفهانی

Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani آقا محمد رضا قمشه ای اصفهانی (قمشه اصفهان 1234- تهران ۱۳۰۶ق)

(نیز با نام: آقا محمد رضا صهبای قمشه ای؛ معروف به حکیم صهبا) حکیم و عارف قرن ۱۳ق و از حکمای اربعهٔ تهران، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه ای. پدرش از فضلا و علما در قمشه بود. آقا محمد رضا قمشه ای که از اساتید و مدرسان کتب حکمت و عرفان در قمشه و اصفهان بود، از زادگاهش راهی اصفهان شد و از اصفهان نیز به تهران مهاجرت کرد. فتح باب عرفانیات در تهران از او آغاز شده است. رسالاتی در حکمت و عرفان از او باقی مانده که همه چاپ شده و به زبان عربی است؛ از جمله رساله در شرح اسفار اربعه. دیوان اشعار با تخلص صهبا نیز دارد.

از جمله اساتیدش می توان به محمد جعفر لاهیجی لنگرودی، میرزا حسن نوری، و آقا سید رضی لاریجانی مازندرانی اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست.

آقا محمد رضا قمشه ای اصفهانی در 72 سالگی درگذشت و در ابن بابویه مدفون شد.