امامزاده ابراهیم (آمل)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِمامزاده ابراهیم (آمل)

بقعه‌ای در وسط قبرستان محصور آمل، جنب راه شوسۀ محمودآباد. این امامزاده به احتمال فراوان از اعقاب امام موسی کاظم (ع) است، زیرا ابراهیم فرزند امام هفتم در پایان عمر در بغداد بود و در همان‌جا نیز درگذشت. به گفتۀ ظهیرالدین مرعشی این مقبره متعلق به مشایخ و سادات مالکی آمل است. در بیرون حصار امامزاده برجی سنگی قرار دارد که می‌گویند ۷۲تن از یاران وی در آن‌جا مدفونند. این بقعۀ تاریخی علاوه بر جنبه‌های معماری از نظر آثار نفیس چوبی آن، از قبیل در و صندوق مزار، اهمیت دارد و کتیبه‌های آن نیز محفوظ مانده است.