سمفونی تهران (فیلم 1372)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۱ توسط Reza rouzbahani (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

Tehran Symphony (film)

پشت صحنۀ فیلم
پشت صحنۀ فیلم

فیلم بلند سینمایی به کارگردانی رسول صدرعاملی، تولید سال 1372ش. این فیلم که برای گروه سنی کودک و نوجوان ساخته شده، در جشنوارۀ‌ بین‌المللی فیلم‌های كودكان و نوجوانان (تهران- 1372) و جشنوارۀ بین‌المللی فیلم رشد (1372) حضور داشته است. صدرعاملی در نشست نقد و بررسی فیلم که در تاریخ 1 تیر 1394 در خانه هنرمندان برگزار شده دربارۀ سمفونی تهران چنین گفته: «در این فیلم قصد داشتم نگاهی تلخ اما با لحنی بذله‌گو و با روایت‌گری یک کودک به شهر داشته باشم. مخاطب این فیلم هم کودکان و نوجوانان بودند... ذکاوت هر فیلمساز و نویسنده‌ای پرداختن به این موضوعات تاثیرگذار و آموزش‌دهنده است. در فیلم دنبال چیز پیچیده‌ای نبودم و صرفاً می‌خواستم ضرورت آموزش نظم از دوران کودکی را گوشزد کنم.»

مدت فیلم: 60 دقیقه


خلاصۀ داستان

مهدی نوجوان دوازده‌ساله‌ای است كه فاصلۀ بین خانه و مدرسه را با عدم رعایت مقررات عابر پیاده و همۀ قوانین راهنمایی و رانندگی طی می‌كند. او در خانه و مدرسه تحت فشار نظم‌های تحمیلی است و مجبور است بسیاری از بایدها و نبایدهای پدر و مادر و اولیای مدرسه را بپذیرد. اما در فاصلۀ خانه تا مدرسه هیچ‌كس نیست تا این بایدها و نبایدها را به وی تحمیل كند و او هر طور كه خود مایل است رفتار می‌كند و دردسرهای زیادی برای عابرین، رانندگان، مأموران راهنمایی و حتی خودش می‌آفریند. تا این كه او با یكی از مأموران راهنمایی و رانندگی، از دشمنی به دوستی می‌رسد و با عبوری خیال‌انگیز و رؤیایی از روی خط‌كشی عابر پیاده سمفونی تهران را می‌نوازد.


برخی از بازیگران و عوامل تولید

کارگردان: رسول صدرعاملی

نویسندگان: رسول صدرعاملی و اصغر عبداللهی

تهیه‌کننده: رسول صدرعاملی

مدیر فیلمبرداری: محمود کلاری

تدوینگر: عباس گنجوی

آهنگساز: کامبیز روشن‌روان

صدابردار: بهمن اردلان

صداگذاری و ترکیب صدا: بهمن اردلان و احمد کلانتری

چهره‌پرداز: حمید حمزه

طراح حرکات موزون: فرزانه کابلی

جلوه‌های ویژه: سعید دلیر

بازیگران: سام محمدپور؛ فرزانه کابلی؛ سیامک اطلسی؛ ندا شایقی؛ غلامحسین لطفی؛ ناصر ساویزفر؛ عباس عابدی؛ شمس‌الله دولتشاهی؛ صحبت‌الله بیات