آسیا کردن
آسیا کردن (grinding)
خُرد و آردکردن گندم، جو و دانه‌های گیاهی یا گچ و آهک، و گرفتن روغن گیاه. آسیا از کهن‌ترین ابداعات انسان در دوران پیش از تاریخ است و انواع مختلف دارد که عبارت‌اند از دستی، آبی، بادی، سُتوری، بُخاری و برقی. در آسیای دستی دو سنگ ضخیم روی یکدیگر قرار دارند و سنگ رویی با دست چرخانده می‌شود و دانه‌های میان دو سنگ را خُرد می‌کند. در آسیای آبی توربینی در مسیر آب قرار دارد و با اهرم‌هایی به قسمتی متصل است که عمل خُردکردن در آن‌جا صورت می‌گیرد. در آسیای بادی، که به آن بادآس نیز می‌گویند، باد آسیا را به گردش درمی‌آورد. آسیای ستوری را حیوان باری می‌چرخاند که خرآس یا بزرگ‌آس نیز نامیده می‌شود. آسیاهای بخاری و برقی نیز با نیروی بخار و برق به گردش درمی‌آیند و عمل خردکردن یا روغن‌گیری را انجام می‌دهند.