ویلیامز، رابین (۱۹۵۲ـ ۲۰۱۴)

ویلْیامز، رابین (۱۹۵۲ـ ۲۰۱۴)(Williams, Robin)

کورنل وایلد Cornel Wilde
زادروز	نیویورک ۱۹۱۵م
درگذشت	۱۹۸۹م
ملیت	امریکایی
شغل و تخصص اصلی	بازیگر و کارگردان
آثار	طعمۀ برهنه (۱۹۶۶)، ساحل سرخ (۱۹۶۷)، و نابودی علفزار (۱۹۷۰)
گروه مقاله	سینما

رابین ویلیامز

بازیگر و کمدین امریکایی. شیوۀ بیان سریع و ذهن پویا و حضور پرتحرک او بر صحنه، نخستین‌بار در مجموعۀ کمدی تلویزیونی مارک و میندی (۱۹۷۸ـ۱۹۸۲) توجه را به‌خود جلب کرد. در سینما نقش مدیر توطئه‌گر برنامه‌های رادیویی را در فیلم صبح بخیر ویتنام (۱۹۸۷)‌ و نیز نقش آدم‌های جدی را در انجمن شاعران مرده (۱۹۸۹)‌ و ویل هانتینگ خوب (۱۹۹۸) ایفا کرده که برای آن برنده جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش دوم مرد شده است. رابین ویلیامز کارش را در اواخر دهۀ ۱۹۷۰ با اجرای برنامه در کاباره‌ها آغاز کرد و  قطعه‌های کمدی مبتنی‌بر تداعی آزاد را در برنامه‌های زنده و نمایش‌های تلویزیونی اجرا می‌کرد. نخستین نقش سینمایی وی در فیلم پاپای (۱۹۸۰) ساخته رابرت آلتمن، براساس مجموعۀ کارتونی معروفی به‌همین نام، بود. از فیلم‌های بعدی اوست: دنیا به روایت گارپ (۱۹۸۲)، مسکو در کنارۀ هودسن (۱۹۸۴)، دم را غنیمت بشمار (۱۹۸۶)، فروشندۀ کادیلاک ‌و بیداری‌ها ‌(هر دو ۱۹۹۰)، شاه ماهی‌گیر ‌(۱۹۹۱)، خانم دات‌فایر (۱۹۹۳)، و جیکوب دروغگو (۱۹۹۹). همچنین به‌جای غول چراغ در فیلم علاءالدین (۱۹۹۳) ساختۀ استودیوی دیزنی حرف زده است. رابین ویلیامز در 63 سالگی خودکشی کرد. به گفته‌ی همسر او و همچنین پزشکان متخصص، خودکشی او با عوارض بیماری زوال عقل با اجسام لویی پیوند داشت و دلیل اصلی او برای خودکشی، تمایل به رهایی از بیماری بود.

 

---