میرزا عبدالباقی منجم‌باشی لنگرودی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

میرزا عبدالباقی منجم‌باشی لنگرودی ( - حـ 1275ق)

از رجال دورۀ قاجار، پسر میرزا محمدمهدی معروف به حاج آقا بزرگ پسر میرزا موسی منجم‌باشی معروف به نایب رشتی. میرزا عبدالباقی دخترزادۀ شاهرخ افشار و داماد فتحعلی شاه قاجار بود. خاندان منجم‌باشی حدود یک قرن حکومت گیلان را در دست داشتند. میرزا عبدالباقی تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش لنگرود به انجام رساند. او علوم عقلی و ریاضیات را در مشهد آموخت. در موضوع کیمیاگری نیز مطالعاتی انجام داد. در میان منجم‌باشی‌های لنگرودی، او از جمله افرادی بود که در علم نجوم معلومات داشته و چنین عنوانی برایش موروثی و صرفاً یک لقب نبوده است. او پس از پدرش، به مقام پیشکاری و وزارت گیلان رسید. در جمادی الاول 1267ق به جای حاج شیخ محمد رحیم بروجردی، متولی باشی آستان قدس رضوی شد (به مدت یک سال و دو ماه) تا این که در رمضان 1270ق میرزا آقا خان نوری صدراعظم، برادر بزرگش میرزا فضل الله وزیر نظام را به جای میرزا عبدالباقی منصوب کرد. پس از آن، میرزا عبدالباقی به تهران رفت و مقیم آن‌جا شد و حدود 1275ق همان‌جا نیز درگذشت. او را در ابن بابویه شهرری به خاک سپردند.