ترمین
ترمین (Theremin)
از سازهای الکترونیک اولیه که در ۱۹۲۲م توسط لئون ترمین[۱] اختراع شد. برای نواختن آن دست نوازنده روی یک میدان مغناطیسی، دور یک چرخ و محور فلزی حرکت می‌کند. این ساز از تولید فرکانس ضرب بین دو نوسان‌ساز با فرکانس بالا استفاده می‌کند که یک سیگنالشان ثابت است و سیگنال دیگر به وضعیت دست نوازنده در حوالی یک میلۀ آنتن بستگی دارد.
صدای مونوفونیک[۲] آن مثل صدای خواننده‌ای در رژیستر[۳] سوپرانو است، و در زیرایی‌های بم‌تر ترومبون‌مانند می‌شود. از آنجا که نوازنده هیچ تماسی با ساز ندارد به دست آوردن زیرایی ثابت و دقیق، به خاطر خصوصیت موجی‌ساز، کار دشواری است. چون دست در هر وضعیتی یک زیرایی تولید می‌کند، ترمین قادر به اجرای نت‌های جداجدا نیست؛ بدین ترتیب تمامی فاصله‌ها با یک پورتامنتو[۴]ی ناله‌مانند مثل پورتامنتوی بوق کشتی به هم متصل هستند.