آفونسو اول
آفونسو اول (۱۰۹۴ـ۱۱۸۵م) (Afonso I)
(نام‌های دیگر: آفونسو هنریک[۱]، ملقب به فاتح، مؤسس یا کبیر) نخستین پادشاه پرتغال[۲] (حک: ۱۱۳۹ـ۱۱۸۵م)، پسر هانری دو بورگونی. در کودکی لقب پدر را به ارث برد و کنت پرتغال شد. در ۱۱۲۸م مادرش، ترزا[۳]، کنتس پرتغال[۴] را شکست داد. آفونسو با ماتیلدا[۵]، دختر آمادئوس سوم[۶]، کنت ساووی[۷] و ماهاوت آلبون[۸] ازدواج کرد (1146م) و دارای سه فرزند، اوراکا[۹]، ملکه لئون[۱۰]، سانچو اول[۱۱]، ترزا، کنتس فلاندر[۱۲] بود. برای استقلال از سلطۀ لئون[۱۳] بسیار مبارزه کرد و در نبرد ۱۱۳۹م بر آن‌ها پیروز شد. در ۲۵ ژوئیۀ همان سال، با پیروزی قطعی بر مسلمانان، خود را پادشاه پرتغال خواند. در اکتبر ۱۱۴۷م لیسبون[۱۴] را فتح کرد. آفونسو در سال 1185م درگذشت و پسرش سانچو اول جانشین او شد. مقبره او در صومعه سانتا کروز[۱۵] در کویمبرا[۱۶] قرار دارد.
| آفونسو اول Afonso I | |
|---|---|
| زادروز |
۱۰۹۴م |
| درگذشت | ۱۱۸۵م |
| ملیت | پرتغالی |
| نام‌های دیگر | آفونسو هنریک |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| لقب | آفونسو فاتح، مؤسس و کبیر |
| دوره | حک: ۱۱۳۹ـ۱۱۸۵م |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | هانری دو بورگونی (پدر) - ترزا (مادر) -سانچو اول (پسر) |
