آقا محمدرضا قمشه ای اصفهانی
آقا محمدرضا قمشه‌ای اصفهانی (قمشه اصفهان 1234- تهران ۱۳۰۶ق) Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani
| آقا محمدرضا قمشه‌ای اصفهانی Agha Mohammad Reza Ghomshei Esfahani | |
|---|---|
| زادروز |
قمشه اصفهان 1234ق |
| درگذشت | تهران ۱۳۰۶ق |
| نام‌های دیگر | آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای |
| شغل و تخصص اصلی | حکیم و عارف |
| آثار | رساله در شرح اسفار اربعه؛ دیوان اشعار |
| گروه مقاله | عرفان |
| خویشاوندان سرشناس | شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای (پدر) |
(یا: آقا محمدرضا صهبای قمشه‌ای؛ معروف به حکیم صهبا) حکیم و عارف قرن ۱۳ق و از حکمای اربعهٔ تهران، فرزند شیخ ابوالقاسم قمشه‌ای. پدرش از فضلا و علمای قمشه بود. آقا محمدرضا قمشه‌ای که از اساتید و مدرسان کتب حکمت و عرفان در قمشه و اصفهان بود، از زادگاهش راهی اصفهان شد و از آن‌جا نیز به تهران مهاجرت کرد. فتح باب عرفانیات در تهران از او آغاز شده است. رسالاتی در حکمت و عرفان از او باقی مانده که همه چاپ شده و به زبان عربی است؛ از جمله رساله در شرح اسفار اربعه. دیوان اشعار با تخلص صهبا نیز دارد.
از جمله اساتیدش می‌توان به محمدجعفر لاهیجی لنگرودی، میرزا حسن نوری، و آقا سیدرضی لاریجانی مازندرانی اشاره کرد. در خشکسالی سال 1288ق، تمام مایملک منقول و غیرمنقولش را صرف نیازمندان کرد و تا پایان عمر، درویشانه زیست. پیکرش در ابن بابویه دفن شد.