برد نشانده، معبد
بَرد نِشانده، مَعْبَد
(واژه‌ای لری به‌معنی سنگ ایستاده) بقایای صفه و معبدی باستانی، در حدود ۱۶کیلومتری شمال شرقی معبد مسجدسلیمان. برد نشانده در سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۶م به‌دست هیئت باستان‌شناسی فرانسه، با سرپرستی رومن گیرشمن، کاوش شد. گیرشمن این معبد را اثری پارتی معرفی کرد، اما تحقیقات بعدی نشان داد که برد نشانده از آثار فرهنگی تمدن الیمایی است. این مجموعه در سال ۱۳۲۷ش با شمارهٔ ۳۷۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مشخصات مجموعه
بقایای معبد، صفۀ سنگی مستطیل‌شکلی است از سنگ‌های نتراشیده با ابعاد گوناگون و به‌صورت خشکه‌چین، اما نمای صفه اندکی تراشیده و حجاری شده است. این معبد از دو صفۀ به‌هم پیوسته با ارتفاع‌های مختلف تشکیل شده است و فقط با پلکان می‌توان به محوطۀ درونی معبد راه یافت. صفۀ پایینی را معبد چهارستونی گویند، که بر سرستون‌های سنگی آن تصاویر زنان و مردانی با حالت ایستاده و تمام‌رخ حجاری شده است.