ایبر، ژاک (۱۸۹۰ـ۱۹۶۲)
ایبِر، ژاک (۱۸۹۰ـ۱۹۶۲)(Ibert, Jacques)
| چارلز ادوارد آیوز Charles Edward Ives | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۷۴م |
| درگذشت | ۱۹۵۴م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | سمفونی دوورژاکی شمارۀ (۱۸۹۵ـ۱۸۹۸)؛ موسیقی مجلسی، شامل سونات کانکرد (سونات پیانو شمارۀ ۲، ۱۹۰۹ـ۱۹۵۲)؛ و آثار ارکستری، شامل سه مکان در نیوانگلند (۱۹۰۳ـ۱۹۱۴)، تعطیلات نیوانگلندی (۱۹۰۴ـ۱۹۱۳)، و پرسش بی‌پاسخ (۱۹۰۸) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز فرانسوی. علی‌رغم آهنگ‌سازی در انواع گونه‌ها و سبک‌ها، موسیقی او کلاً سَبُک به‌حساب می‌آید، و این تاحدزیادی به‌سبب هفت اپرای شوخ و مطایبه‌آمیزش است. بااین‌حال موسیقی او موضوع اصلی آن را بازتاب می‌دهد، و نمونۀ این مطلب در پوئم سمفونیک بالاد زندان ریدینگ[۱] (۱۹۲۲) یافت می‌شود، که در آن ایبِر وحشت موجود در شعر اسکار وایلد[۲] را به‌تسخیر خود درمی‌آورد، ضمن این‌که در کنسرتوی فلوت[۳] (۱۹۳۴)، گسترۀ کاملاً فنی قابلیت‌های تک‌نوازی این ساز را وارد کار می‌کند. ایبِر در کنسرواتوار پاریس[۴] تحصیل کرد و در ۱۹۱۹ برندۀ جایزۀ رم[۵] شد. در ۱۹۳۷ به مقام مدیریت آکادمی فرانسه[۶] در رم رسید و پس از جنگ جهانی دوم به آن‌جا بازگشت. از ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۷ مدیر اپرا کمیک[۷] در پاریس بود.