دومینگو، پلاسیدو (۱۹۴۱)
تنور لیریک[۱] اسپانیایی. تخصص او در اجرای نقش‌های اپراهای ایتالیایی و فرانسوی قرن ۱۹ است، و می‌تواند به این نقش‌ها حال‌وهوای نمایشی هماهنگی ببخشد. دومینگو عضو یک خانوادۀ موسیقی‌دان بود و در ۱۹۵۰ به مکزیک مهاجرت کرد. در دوران جوانی نقش‌های باریتون را در ثارثوئِلا[۲] (نمایش موسیقایی سنتی اسپانیایی) اجرا می‌کرد. در ۱۹۶۵ پس از آغاز فعالیت حرفه‌ای در نیویورک در مقام تنوری پراحساس شهرتی جهانی یافت. در ۱۹۸۶ در روایت سینمایی اپرای اُتللو[۳] ظاهر شد. از دیگر فیلم‌های اوست: روایت سینمایی اپرای توسکا[۴] اثر پوچینی[۵] در رم (۱۹۸۸)، و اجرای ۱۹۹۰ زفیرلی[۶] از اپرای دلقک‌ها[۷] اثر لئونکاوالّو[۸]؛ همچنین در ضبط برترین ترانه‌های اپرایی در کنار خوزه کارراس[۹] و لوچانو پاواروتّی[۱۰] آواز خواند، که هم‌زمان با مسابقات جام جهانی در ۱۹۹۰ در رم اجرا شد، و در ۱۹۹۴ بار دیگر در امریکا چنین برنامه‌ای اجرا کرد. در نوامبر ۱۹۹۸ نامزد مدیریت هنری اپرای لوس‌آنجلس[۱۱] شد و در سال ۲۰۰۰ این مقام را به‌دست آورد. در سپتامبر ۲۰۰۰ نشان مرکز جان اف کندی[۱۲] برای هنرهای نمایشی به‌سبب یک عمر فعالیت و خدمت به فرهنگ امریکا در واشینگتن به او اعطا شد.
| پلاسیدو دومینگو Placido Domingo | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۴۱م |
| محل زندگی | مکزیک |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | خواننده |
| آثار | روایت سینمایی اپرای توسکا اثر پوچینی در رم (۱۹۸۸)، و اجرای ۱۹۹۰ زفیرلی از اپرای دلقک‌ها اثر لئونکاوالّو |
| گروه مقاله | موسیقی |
| جوایز و افتخارات | نشان مرکز جان اف کندی در ۲۰۰۰ |
دومینگو، پلاسیدو (۱۹۴۱)(Domingo, Placido)
