ژاک دالکروز، امیل
ژاک ـ دالکروز، امیل (1865ـ1950) (Jaques-Dalcroze, Emile)
| امیل ژاک ـ دالکروز Emile Jaques-Dalcroze | |
|---|---|
| زادروز |
1865م |
| درگذشت | 1950م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کنسرواتوار ژنو |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| شغل و تخصص های دیگر | مدرس |
| فعالیت‌های مهم | پایه‌گذاری مؤسسۀ ژاک ـ دالکروز در ژنو |
| آثار | اپراهای ویولون نفرین‌شده (1893)، ژانی (1894)، سانشو پانزا (سانچو پانثا) (از روی سروانتس، 1897) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز و مدرس فرانسوی. نام او به‌خاطر نظام تعلیم بدن به کمک انجام حرکات ریتمیک با موسیقی (اِئوریتمی)، و پایه‌گذاری مؤسسۀ ژاک ـ دالکروز در ژنو، (در 1915) ماندگار شده است. او در پاریس، فرانسه، از لئو دلیب و در وین، از روبرت فوکس تعلیم گرفت و در کنسرواتوار ژنو تحصیل کرد و در 1892 استاد هارمونی همین کنسرواتوار شد. او در آن‌جا نظام آموزش موسیقی توسط هماهنگی با حرکات بدنی را ابداع کرد. از جمله آثار او: اپراهای ویولن نفرین‌شده (1893)، ژانی (1894)، سانشو پانزا (سانچو پانثا) (از روی سروانتس، 1897)، نیک‌مرد سابق (1906)، دوقلوهای برگامویی، La Fille au vautour (از روی و. فون هیلِرن)؛ نمایش جشنواره‌ای ضیافت جوانی و سُرور (1932). کُرال شب‌زنده‌داری، Festival vaudois. ارکستری سوییت برای ارکستر؛ دو کنسرتوی ویولن (1902، 1911) به‌علاوۀ موسیقی مجلسی سه کوآرتت زهی.