کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲)
کیج، جان (۱۹۱۲ـ۱۹۹۲)(Cage, John)
| جان کیج John Cage | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۱۲م |
| درگذشت | ۱۹۹۲م |
| ملیت | امریکایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز |
| آثار | منظرۀ خیالی چهار، ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز امریکایی. علاقۀ او به موسیقی کلاسیک هندی او را به این دیدگاه رهنمون شد که منظور از موسیقی دگرگون‌کردن شیوۀ گوش‌دادن افراد است. از ۱۹۴۸ سازها، شکل‌های گرافیکی، و شیوه‌های گوناگون گزینش نوبتی را تجربه کرد تا موسیقی‌ای یکسره تصادفی خلق کند؛ همچون در منظرۀ خیالی چهار[۱] (۱۹۵۱)، ۲۴ رادیو را به‌کار گرفت که تصادفی هر یک روی شبکه‌ای تنظیم می‌شدند. عقاید او تأثیر عمیقی بر زیباشناسی اواخر قرن۲۰ گذاشت. کِیج مدتی از آرنولد شونبرگ[۲]، تعلیم گرفت و در واکنش برضد سنت موسیقی اروپایی به‌نفع زبانی آزادانه‌تر که از حالت‌های غیرغربی استقبال کند، به دیگر نوآوران پیوست. او مخترع پیانوی آماده[۳] بود، که در آن اشیای گوناگونی بین سیم‌ها نصب شده بودند، و آوا و صدای تولیدشده را تغییر می‌دادند؛ کیج مهم‌ترین پیشگام و متخصص مفاهیمی «تجربی» همچون نامعیّنی، شانس (موسیقی تصادفی[۴])، و سکوت بود، و عقاید او تأثیر بسیاری در موسیقی اروپا و امریکا گذاشت. تلاش می‌کرد تا از سلطۀ آهنگ‌ساز بر موسیقی کم کند، عنصر تصادف و تعیین‌ناشدگی را وارد کار کند و به صداها اجازه دهد تا «خودشان باشند». با تأثیر پذیرفتن از اندیشه‌های شرقی، می‌کوشید برتری آهنگ‌ساز را تنزل دهد. در یکی از آثار اخیرش، ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه[۵]، نوازندۀ پیانو پشت ساز می‌نشیند و در همان مدت تعیین‌شده پارتیتور را می‌خواند اما نمی‌نوازد. کیج کاشف موسیقی الکترونیک نیز بود.