شیخ غالب محمد اسعد
شیخ غالب محمد اسعد (استانبول ۱۱۷۱ـ۱۲۱۳ق)
| جعبه زندگینامه |
|---|
(یا: غالب دده) شاعر، صوفی و موسیقی‌دان عثمانی. در دیوان همایون (دربار) به‌کار مشغول بود. پیرو طریقت مولویه بود و به مقام پیر طریقت در مولوی‌خانۀ غَلَطِه رسید. آخرین شاعرِ نامی شعر قدمایی ترک است. در اثر معروفش حسنُ عشق، از عشق الهی و رنج‌هایی که باید متحمل شود حکایت می‌کند. این اثر آخرین و زیباترین مثنوی زبان ترکی است. آثارش ساده و مردم‌پسند است. شیخ غالب ذوق موسیقی نیز داشت و آهنگ‌هایی تصنیف می‌کرد که به‌صورت جزئی از میراث فرهنگی ترکیه درآمده است. از دیگر آثارش: دیوان اشعار؛ شرح جزیرۀ مثنوی؛ الصُحبةالصّفیّه.