ننه غازه
نَنِه غازِه (Ma Mere l\'Oye)
(یا: مادر من غاز) سوییتی از راول[۱]، که در ۱۹۰۸ برای دوئت پیانو ساخته شد و در ۱۹۱۰ انتشار یافت، برای ارکستر پارتیتورنویسی شد و بهصورت باله بهاجرا درآمد. این اثر در مارس ۱۹۱۵ با صحنهپردازی لوئی لالوآ[۲] و طراحی رقص اِل اشتاتس[۳] در اپرای پاریس بهروی صحنه رفت. موومانهای آن برمبنای قصههایی از پرو[۴] تنظیم شدهاند: ۱. پاوانِ زیبای خفته در جنگل[۵]؛ ۲. بندانگشتی[۶]؛ ۳. کوچولوی زشت، امپراتریس پاگودها[۷]؛ ۴.گفتوگوی دیو و دلبر[۸]؛ ۵. باغ پریان[۹].