کازلا، آلفردو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۷)
کازلّا، آلفردو (۱۸۸۳ـ۱۹۴۷)
| آلفردو کازلّا Alfredo Casella | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۸۳م |
| درگذشت | ۱۹۴۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | کنسرواتوار پاریس |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز، نوازنده پیانو، رهبر ارکستر و معلم |
| آثار | بالۀ خمره (۱۹۲۴)، اسکارلاتیانا (۱۹۲۷) |
| گروه مقاله | موسیقی |
(Casella, Alfredo)
آهنگ‌ساز، نوازندۀ پیانو، رهبر ارکستر و معلم ایتالیایی. به‌سبب حمایت و تقویت موسیقی قرن ۲۰ معروف است. در کنسرواتوار پاریس[۱] تحصیل کرد. با وجود آشنایی با آهنگ‌سازان فرانسوی، موریس راول[۲] و کلود دبوسی[۳]، و تعلیم‌گرفتن از آهنگ‌ساز فرانسوی، گابریل فوره[۴]، به‌جای تأثیرگرفتن از این آهنگ‌سازان امپرسیونیست[۵]، تحت تأثیر جنبش رُمانتیک آلمان قرار گرفت. آثار بعدی او سبکی نئوکلاسیک[۶] دارند؛ ساخته‌هایی همچون اسکارلاتیانا[۷] (۱۹۲۷) فن کنترپوآن را در کنار زبان هارمونی معاصر به‌کار می‌گیرند. او انجمن ملی موسیقی[۸] و مجلۀ آرس نووا[۹] را بنیاد گذاشت تا جولانگاه موسیقی نوین باشند. معروف‌ترین اثر او بالۀ[۱۰] خمره[۱۱] (۱۹۲۴) است.