مکتب شیکاگو (معماری)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۲ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مکتب شیکاگو (معماری)(Chicago School)

ساختمان ریلاینس، ریچاردسون، شیکاگو، امریکا، 1885
ساختمان مونادناک، 1891، شیکاگو

در معماری، جنبشی در قرن ۱۹، در امریکای شمالی، به مرکزیت شیکاگو، که طلایه‌دار ساخت آسمان‌خراش با تأکید بر جنبۀ عمودی آن بود. دانیل اچ برنم[۱] (۱۸۴۶ـ۱۹۱۲) و جان ولبورن روت[۲] (۱۸۵۰ـ۱۸۹۱) دو نمونۀ برجسته از این مکتب را ساختند: ساختمان ۱۶ طبقۀ مونادناک[۳] (۱۸۸۹ـ۱۸۹۱) و ساختمان ریلایِنْس[۴] (۱۸۹۰ـ۱۸۹۴)، هر دو در شیکاگو. ساختمان دوّم قاب فولادی با میان‌قاب[۵]های شیشه‌ای دارد؛ این بنا آشکارا سَلف بسیاری از آسمان‌خراش‌های قرن ۲۰ است. لوئیس سالیوان[۶] بزرگ‌ترین نمایندۀ این مکتب به‌شمار می‌رود. پس از آن‌که آتش‌سوزی شیکاگو در ۱۸۷۱، لزوم یافتن جانشینی برای اسکلت‌های چدنی[۷] نمایان (اکسپوز)[۸] را اثبات کرد، این مکتبِ تازه پا‌گرفته، پشتیبانی همچون ویلیام لو بارون جنی[۹] (۱۸۳۲ـ۱۹۰۷) یافت، که ساختمان بیمۀ مسکن[۱۰] او در شیکاگو (۱۸۸۳ـ۱۸۸۵) اسکلت فولادی آجرپوش داشت. این شیوه، ساخت بناهای چندطبقه را امکان‌پذیر ساخت؛ هر چند نمای این ساختمان‌ها، تأکید مکتب شیکاگو بر عمودی بودن ساختمان‌ها را منعکس نمی‌کرد. یکپارچگی طرح که در کارهای بعدی این مکتب مشهود است، بیشتر مدیون تأثیر جنبش احیاگری[۱۱] هنری هابسون ریچاردسون[۱۲] (۱۸۳۸ـ۱۸۸۶) بود، اما با رواج سازه‌های شبکه‌مانند سادۀ برنم و روت، این وحدت طرح به‌تدریج از میان رفت. طرح‌های لوئیس سالیوان برای فروشگاه کارسون، پیری و اسکات[۱۳] (۱۸۹۹)، و بخشی از ساختمان گِیج[۱۴] (۱۸۹۸ـ۱۸۹۹)، هر دو در شیکاگو، از عناصر آرنووُ[۱۵] برخوردارند و نمونه‌های خوبی از تلفیق سازه و فُرم‌اند.

 


  1. Daniel H Burnham
  2. John Wellborn Root
  3. Monadnock
  4. Reliance
  5. infill
  6. Louis Sullivan
  7. cast-iron
  8. exposed
  9. William Le Baron Jenney
  10. Home Insurance
  11. Revivalist
  12. Henry Hobson Richardson
  13. Carson, Pirie and Scott Store
  14. Gage
  15. art nouveau