لولئو
لولِئو (Lulea)
بندر و مرکز اداری بخش نوربوتن[۱]، در شمال سوئد، نزدیک خلیج بوتنی[۲]، در مصب رود لولئو[۳]، با 77,832 نفر جمعیت (۲۰۱۸) و ۲۹,۰۹ کیلومتر مربع مساحت. در ارتفاع ۶ متری از سطح دریا واقع شده است. با ۷.۵ میلیون تُن کالای صادراتی (سنگ آهن و الوار) در سال، بزرگ‌ترین بندر صادراتی سوئد به‌شمار می‌رود. همچنین مرکز فلزکاری است و کوره‌های بلند، کارخانه‌های فولاد، و تولیدات صنعتی دارد. در ۱۶۲۱، در ۱۰کیلومتری محل کنونی آن، تأسیس شد. در ۱۶۴۹ به‌منظور توسعۀ بندر، محل آن تغییر یافت. دانشگاه فناوری لولئو[۴] (۱۹۷۱)، با ۱۱هزار دانشجو، مرکز مهم تحقیقات روباتیک و مهندسی است. خدمات کارآمد یخ‌شکنی سبب شده که این بندر در تمام طول سال باز باشد. بزرگ‌ترین پایگاه هوایی سوئد نیز در این محل قرار دارد. مجمع‌الجزایر لولئو، که بخشی از مجمع‌الجزایر نوربوتن[۵] است، تنها مجموعۀ آب شور جهان را دارد.
| لولئو | |
|---|---|
| کشور | سوئد |
| نام فارسی | لولِئو |
| نام لاتین | Lulea |
| جمعیت | 77,832 نفر (۲۰۱۸) |
| موقعیت | شمال سوئد، نزدیک خلیج بوتنی |
| ارتفاع از سطح دریا | ۶ متر |
| تولیدات و صنایع مهم | صادراتی سنگ آهن و الوار؛ مرکز فلزکاری؛ کارخانه‌های فولاد، و تولیدات صنعتی |
| برخی بناهای مهم | دانشگاه فناوری لولئو (۱۹۷۱) |
| بخش | نوربوتن |
| مساحت | ۲۹,۰۹ کیلومتر مربع |
