سورا، ژرژ (۱۸۵۹ـ۱۸۹۱)
سورا، ژرژ (۱۸۵۹ـ۱۸۹۱م)(Seurat, Georges)
ژرژ سورا Georges Seurat | |
---|---|
زادروز |
1859م |
درگذشت | 1891م |
ملیت | فرانسوی |
تحصیلات و محل تحصیل | مدرسه عالی هنرهای زیبا (بوزار) |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
سبک | پستامپرسیونیسم |
آثار | بعد از ظهر یکشنبه در جزیره لاگراند ژات (1886م؛ مؤسسه هنری، شیکاگو)، پرده آبتنیکنندگان در آنیر (۱۸۸۴م؛ نگارخانه ملی لندن) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمهسازی جهان |
نقاش فرانسوی. از پستامپرسیونیست[۱]های برجسته بود، و همراه با پل سینیاک[۲] روش پوانتیلیسم[۳] (رنگگذاری بهصورت نقطههای ریز بهجای لکههای بزرگ) را پدید آوردند. بعد از ظهر یکشنبه در جزیرۀ لاگراند ژات[۴] (۱۸۸۶م؛ مؤسسۀ هنری، شیکاگو[۵]) از پرآوازهترین تابلوهای اوست. سورا در شانزدهسالگی تحصیل در مدرسۀ عالی هنرهای زیبا (بوزار)[۶] را آغاز کرد. از آثار دُلاکروا[۷] و پیِرو دِلا فرانچسکا[۸] بهدقت اتود برداشت، و دیوارنگاره[۹]های دُلاکروا در کلیسای سنسولپیس[۱۰]، او را به اهمیت رنگ واقف ساخت، و در گرایش پیِرو دلا فرانچسکا به زیبایی صوری و هندسی سهیم شد. اگرچه شیفتۀ طرز استفادۀ امپرسیونیست[۱۱]ها از رنگ بود، بیاعتنایی آنان به فرم را مردود شمرد، و کوشید هنر کاملاً منتظمی برپایۀ اصول علمی پدید آوَرَد. پوانتیلیسم سورا از پژوهشهای علمی در زمینۀ درک رنگ، مایه میگرفت. پردۀ آبتنیکنندگان در آنیر[۱۲] (۱۸۸۴م؛ نگارخانۀ ملی لندن[۱۳]) از نخستین دستاوردهای مهم شیوۀ جدید نقاشی او بود که در آن جلوۀ جوّنمایی امپرسیونیسم، و استحکام جدید فرم و ترکیببندی درهم آمیختهاند. سورا در طراحی هم بسیار مهارت داشت؛ طراحیهایش با مداد کنته[۱۴] روی کاغذ زبر، سرشار از سایهروشنی نظرگیرند. سورا در دورۀ تحصیل، همراه با سینیاک، به نظریههای علمی مختلف دربارۀ رنگ علاقهمند شد؛ بهویژه نظریۀ «تأثیرپذیری آنی رنگهای مجاور»، و تأثیر رنگهای مکمل[۱۵] از یکدیگر، که میشل اوژن شِورول[۱۶] مطرح کرد. سورا توانست ایجاد جلوههای نورانی و تأثیر آن بر سطوح مختلف را از دامنۀ فعل و انفعال تازهای برخوردار سازد. او روش موسوم به پوانتیلیسم (یا دیویزیونیسم[۱۷]) را که گذاشتن سه دسته رنگ مکمل (قرمز و سبز، آبی و نارنجی، و بنفش و زرد) بهصورت نقطههای ریز مجزا بر روی بوم است، نخستینبار بهطور اسلوبمند در پردۀ بعدازظهر یکشنبه در جزیرۀ لاگراند ژات بهکار گرفت؛ این اثر نتیجۀ نهایی انبوهی از طرحهای مدادی و رنگروغنیاش بود. سورا، پوانتیلیسم را در بسیاری از دیگر آثارش نیز بهکار برد، ازجمله در منظرههایی همچون پلِ کوربُووا[۱۸] که رنگگذاری منکسر آن به تعبیر دوست منتقد او، فلیکس فنئون[۱۹]، «نئوامپرسیونیستی» نامیده شد، هرچند که ترکیببندی هندسی منظم و کاملاً سنجیدهای داشت. پس از بهتصویرکشیدن مناظر شهری و صنعتی، و چشماندازهایی از رود سن[۲۰] و ساحل نورماندی[۲۱]، آثار بانشاطی از شهرهای بزرگ پدید آورد که در آنها رویارویی سادۀ امتدادهای افقی و عمودی مناظر، جای خود را به هندسهای جاندارتر بخشید که بیانگر حرکت بود، چنانکه در پردۀ لوشای[۲۲] و سیرک[۲۳] مشهود است.
- ↑ post-Impressionist
- ↑ Paul Signac
- ↑ pointillism
- ↑ A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte
- ↑ Art Institute, Chicago
- ↑ Ecole des Beaux-Arts
- ↑ Delacroix
- ↑ Piero della Francesca
- ↑ fresco
- ↑ St Sulpice
- ↑ Impressionist
- ↑ Bathers at Asnières
- ↑ National Gallery, London
- ↑ conté crayon
- ↑ complementary colours
- ↑ Michel-Eugène Chevreul
- ↑ Divisionism
- ↑ Bridge at Courbevoie
- ↑ Félix Fénéon
- ↑ Seine
- ↑ Normandy
- ↑ Le Chahut
- ↑ Le Cirque