دابودشت، شهر
دابودشت، شهر (Dabodasht)
(یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت شهرستان آمل، استان مازندران. در 10 کیلومتری شرق شهر آمل، 63 کیلومتری غرب شهر ساری، و در ارتفاع 40متری از سطح آب‌های آزاد واقع شده است. در دامنۀ شمالی رشته‌کوه‌های البرز میان دشت‌های سرسبز، در 189 کیلومتری شمال غربی شهر تهران قرار دارد. از شمال به شهرستان فریدونکنار، از جنوب به شهرستان بابل، از غرب به شهرستان آمل، و از شرق به شهرستان بابل محدود می‌شود. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. میانگین دما، بارش و رطوبت سالانه‌اش به ترتیب 17.5 درجه، 671 میلی‌متر و بیش از 70 درصد است. رودهای هراز، چاله‌رود، کاری، کتلکش، و سیلت در آن جریان دارند. رود کتلکش در اطراف قلعه‌کش برای آبیاری شالیزارها و مزارع روستاییان استفاده می‌شود. تپۀ باستانی قلعه‌کش در جنوب غربی و غرب روستای قلعه‌کش از توابع دابودشت با 17هکتار مساحت و بقایایی از دوران پیش از تاریخ است. عمده محصولات آن برنج، انواع مرکبات، سبزی و میوه‌هایی همچون سیب و گلابی است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دارکلا 1,758نفر بوده است. شرکت صنعتی تجهیزات مدارس دنیای فلز آمل در دابودشت است. مردم دابودشت به گویش آملی صحبت می‌کنند، که گویشی از زبان مازندرانی است.
در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوارمحله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد.