استبینز، جوئل
اِستِبینز، جوئِل (۱۸۷۸ـ۱۹۶۶م)(Stebbins, Joel)
| جوئل استبینز Joel Stebbins | |
|---|---|
| زادروز |
اوماهای نبراسکا ۱۸۷۸م |
| درگذشت | ۱۹۶۶م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین و کالیفرنیا |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس امریکایی. نخستین‌بار نورسنجی الکتریکی[۱] را برای بررسی ستاره‌ها ابداع کرد. در اوماها[۲]ی نبراسکا[۳] زاده شد و در دانشگاه‌های نبراسکا، ویسکانسین[۴]، و کالیفرنیا[۵] درس خواند. از ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۲، استاد دانشگاه ایلینوی[۶] و از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۸، استاد دانشگاه ویسکانسین، و در عین حال سرپرست رصدخانۀ واشبرن[۷] بود. پژوهش‌های خود را تا ۱۹۵۸، در رصدخانۀ لیک[۸] دنبال کرد. در ۱۹۰۶، استفاده از روش‌های الکتریکی را در نورسنجی[۹] آغاز کرد. در ابتدا، فقط درخشان‌ترین اجسام آسمان، مثل ماه، را می‌شد از این راه بررسی کرد. از ۱۹۰۹ تا ۱۹۲۵، استبینز بیشتر وقت خود را صرف بهینه‌سازی سلول‌های فتوالکتریک[۱۰] کرد تا منحنی نور ستاره‌های دوتایی گرفتی[۱۱] را بررسی کند و با افزایش حساسیت این وسیله، موفق به مشاهدۀ تغییرات نور ستاره‌های ضعیف‌تر شد. در دهۀ ۱۹۳۰، پژوهش‌های فتوالکتریک[۱۲] را برای بررسی ماهیت و توزیع غبار بین ستاره‌ای و تأثیر آن بر انتقال نور ستاره‌ها[۱۳] به‌‌کار برد. او میزان سرخ‌شدگی نور ستاره‌های داغ و خوشه‌های کروی[۱۴] را تجزیه و تحلیل کرد. کشف‌های او به درک ساختار و اندازۀ کهکشان ما کمک کرد.