ایوانف، میخائیل (۱۸۴۹ـ۱۹۲۷م)
ایوانُف، میخائیل (۱۸۴۹ـ۱۹۲۷م) (Ivanov, Mikhail)
| میخائیل ایوانف Mikhail Ivanov | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۴۹م |
| درگذشت | ۱۹۲۷م |
| ملیت | روس |
| تحصیلات و محل تحصیل | کنسرواتوار مسکو |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگ‌ساز و منتقد |
| آثار | اپراهای ضیافت پوتِمکین (۱۹۰۲م)، زاباوا پوتیاتیشنا (۱۸۹۹م)، زن مغرور، و وای بر خردمندان؛ بالۀ باکرۀ معبد وِستا(۱۸۸۸م)؛ رکویِم؛ سمفونی؛ پرولوگِ سمفونیکساوونارولا؛ سوییت دهاتی |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگ‌ساز و منتقد روس. زیرنظر چایکوفسکی[۱] و دیگران در کنسرواتوار مسکو[۲] تحصیل کرد و از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۶م بیشتر در رم بود، و پس از آن منتقد موسیقی مجلۀ ناوایه ورِمیا[۳] شد. ازجمله آثار اوست: اپراهای ضیافت پوتِمکین[۴] (۱۹۰۲م)، زاباوا پوتیاتیشنا[۵] (۱۸۹۹م)، زن مغرور[۶]، و وای بر خردمندان[۷]؛ بالۀ باکرۀ معبد وِستا[۸] (۱۸۸۸م)؛ رکویِم؛ سمفونی؛ پرولوگِ سمفونی کساوونارولا[۹]؛ سوییت دهاتی[۱۰] برای ارکستر؛ قطعه‌های پیانویی؛ ترانه‌ها.