ابوالحسن کلا
ابوالحسن‌کلا (Abolhasan Kola)
| ابوالحسن کلا | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | نکا |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | 857نفر (1395ش) |
| موقعیت | 20 کیلومتری شمال شرقی شهر ساری |
| ارتفاع از سطح دریا | 26متر |
| تولیدات و صنایع مهم | گندم، جو، برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات، تخمه آفتابگردان و تولیدات دامی |
| نام لاتین | Alukandeh |
روستایی در دهستان گتاب جنوبی، در بخش گتابِ شهرستان بابل، استان مازندران. در جلگه‌های کوهپایه‌های البرز مرکزی در فاصلۀ 15 کیلومتری جنوب غربی شهر بابل، 41 کیلومتری جنوب غربی شهر ساری، 36 کیلومتری جنوب دریای خزر، 130 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 68متری پایین‌تر از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. پژوهشگران متأخر با توجه به برخی توصیفات جغرافیایی و آثار تاریخی بر این باورند که موقعیت یکی از شهرهای تاریخی طبرستان (موسوم به ترنجه/ تورانجیر/ تژیر) که در سده‌های اولیۀ اسلامی بنا شده در این روستا و روستاهای پایین‌دستش بوده است. مجموعۀ تاریخی ابوالحسن‌کلا مربوط به هزارۀ اول پیش از میلاد تا دوره‌های اسلامی و قلعۀ کِتی/ شاه‌نشین مربوط به دوره‌های اسلامی (که هردو به ثبت ملی رسیده‌اند) نشان از تاریخ کهن این روستا دارند. دو سرشاخۀ اصلی رود بابل (سجادرود در شرق و کلارود در غرب) در فاصلۀ 2-3 کیلومتری ابوالحسن‌کلا، خارج از زمین‌های آن، به سمت شمال جریان دارند. این روستا به‌علاوۀ مجموعۀ زیادی از آبادی‌های دیگر، در یک خط عمودیِ به هم پیوسته و در اطراف جادۀ اصلی بابل - گلوگاه بنا شده‌اند. ابوالحسن‌کلا از طریق همین جاده به شبکۀ راه‌های اصلی مازندران متصل است. اراضی این روستا در شمال به روستاهای سرحمام ابوالحسن‌کلا و مشهدسرا، در شرق به روستاهای بالامرزبال و کردمحله، در جنوب به روستاهای صورت و بیل‌پی ابوالحسن‌کلا، و در غرب به روستای گاوان‌کلا محدود شده است. سقانفارِ[۱] تاریخی (مربوط به دورۀ قاجار) و دو بقعه به نام «امامزاده دو امام» و امامزاده ابراهیم از دیگر آثار تاریخی ابوالحسن‌کلا است. این روستا یک آب‌بندانِ[۲] 8 هکتاری دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت ابوالحسن‌کلا 1,032نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامداری است. محصولات مهم روستا شامل برنج، انواع مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. مردم ابوالحسن‌کلا به زبان طبری (گویش آملی) سخن می‌گویند.