نام گل سرخ
نام گُل سرخ (Il nome della rosa)
رمانی از اومبرتو اکو، منتشرشده به ایتالیایی در ۱۹۸۰. لوئی باواریایی می‌خواهد در مقام امپراتور در رُم تاج‌گذاری کند (۱۳۲۷م)، اما پاپ آوینیون او را تکفیر می‌کند و بدعت‌گذار می‌خواند. در این گیرودار قهرمان خیالی داستان، کشیشی به نام ویلیام باسکرویل، مأموریت می‌یابد تا در کتابخانۀ دیری بزرگ در میان مراجع مختلف دینی، راهی برای آشتی پیدا کند. اما در آن‌جا جنایت‌هایی رخ می‌دهد که ویلیام را از مأموریتش دور می‌کند. او به‌کمک همراه وفادارش، آدسو، به‌دنبال سر نخِ جنایت‌ها می‌گردد و خیلی زود می‌فهمد که یافتن هویت قاتل بستگی به کشف راز این کتابخانۀ مخوف دارد. آنچه در نهایت ویلیام به استعاره درمی‌یابد صرفاً تکه‌هایی از حقیقت است؛ دنیایی غیرواقعی که هیچ‌چیز در آن تغییر نمی‌کند و گویی همه‌چیز را در آن نوشته‌اند. نام گل سرخ را با مضامینی از رمان پلیسی و با پس‌زمینه‌ای از درگیری‌های سیاسی و دینی و بدعت‌گذاری و تفتیش عقاید در قرن ۱۴م، می‌توان در قالب سنت رمان‌های تاریخی جای داد. اکو در این اثر با نقل‌قول‌هایی از کسانی چون ولتر، هویسمانس، و بورخس، سبکی عجیب در رمان‌نویسی پدید آورده است، تا جایی‌که به مطایبه گفته‌اند، حتی یک جمله هم از این رمان نوشتۀ اکو نیست. این اثر با چندین ترجمه، از جمله از شهرام طاهری و علی علیزاده به فارسی منتشر شده است.