آگاسی، لوئی (۱۸۰۷ـ۱۸۷۳م)
آگاسی، لوئی (۱۸۰۷ـ۱۸۷۳م)(Agassiz, Louis)
| لوئی آگاسی Louis Agassiz | |
|---|---|
| زادروز |
موتیه ۱۸۰۷م |
| درگذشت | ۱۸۷۳م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکترای فلسفه دانشگاه ارلانگن (۱۸۲۹م) - دکترای پزشکی دانشگاه مونیخ (۱۸۳۰م) |
| شغل و تخصص اصلی | دیرین‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | زمین‌شناس |
| آثار | مطالعاتی درباره یخچال‌ها (۱۸۴۰م) - تحقیقات درباره ماهی‌های سنگواره (۱۸۳۳ـ۱۸۴۴م) - بخش‌هایی از تاریخ طبیعی ایالات متحده (۱۸۶۲ـ۱۸۷۵م) |
| گروه مقاله | جانورشناسی، زمین‌شناسی |
دیرین‌شناس[۱] و زمین‌شناس[۲] امریکایی، زادۀ سوئیس. به گسترش نظریۀ عصر یخ‌بندان[۳] کمک کرد و با مطالعۀ طبقه‌بندی ماهی‌های سنگواره نام خود را جاودانه ساخت. برخلاف چارلز داروین[۴]، معتقد نبود که گونه‌های منفرد تغییر می‌پذیرند، بلکه معتقد به خلقت گونه‌های جدید در زمان‌های متفاوت بود. در ۱۸۳۶م، درخلال سفر به سلسله کوه‌های آلپ نظریه‌ای جدید عرضه کرد مبنی بر این‌که یخچال‌ها به هیچ‌وجه ثابت نبوده، بلکه در حال حرکت دایم اما تقریباً نامحسوس‌اند. او با یافتن تخته‌سنگ‌هایی که احتمالاً یخچال‌ها باعث جابه‌جایی یا سایش آن‌ها بود، به این نتیجه رسید که در زمان‌های پیشین، بخش عمده‌ای از شمال اروپا را ورقه‌های یخ می‌پوشاند. کتاب مطالعاتی دربارۀ یخچال‌ها[۵] (۱۸۴۰م) مفهوم اولیۀ عصر یخ‌بندان را بسط داد. به‌نظر او، عصر یخ‌بندان عامل انقراض گیاهان و جانوران گذشته و مشخص‌کنندۀ مرز بین پوشش‌های گیاهی و جانوری گذشته و حال بود. در کتابش با عنوان تحقیقات دربارۀ ماهی‌های سنگواره[۶] (۱۸۳۳ـ۱۸۴۴م) بیش از ۱,۷۰۰ گونه را توصیف و طبقه‌بندی کرد. آگاسی سفرهای اکتشافی متعددی به غرب امریکا ترتیب داد و کتابش با عنوان بخش‌هایی از تاریخ طبیعی ایالات متحده[۷] (۱۸۶۲ـ۱۸۷۵م) مطالعۀ جامعی دربارۀ محیط طبیعی امریکاست. در موتیه[۸] زاده شد و در دانشگاه‌های گوناگون اروپا درس خواند. در ۱۸۲۹م، از دانشگاه ارلانگن[۹] دکترای فلسفه و در ۱۸۳۰م، از دانشگاه مونیخ دکترای پزشکی گرفت. در پاریس کاربرد تکنیک پیش‌گامانۀ کالبدشناسی تطبیقی[۱۰] را در دیرین‌شناسی اعمال کرد. این تکنیک را کالبدشناس[۱۱] فرانسوی، ژرژ کوویه[۱۲]، ابداع کرده بود. در ۱۸۳۳م، آگاسی در دانشگاه نوشاتل[۱۳] سوئیس استاد شد. با نقل مکان به ایالات متحده امریکا در ۱۸۴۳م، یک دوره کلاس جانورشناسی در مؤسسۀ لوئل[۱۴] برگزار کرد و طی درس‌هایش، به شرح و بسط نظریه‌های خویش دربارۀ طرح خلقت[۱۵] پرداخت. در ۱۸۴۸م استاد جانورشناسی و زمین‌شناسی دانشگاه هاروارد شد.