تروخیو مولینا، رافائل
تروخیو مولینا، رافائِل (۱۸۹۱ـ۱۹۶۱م)(Trujillo Molina, Rafael)
| رافائِل تروخیو مولینا Rafael Trujillo Molina | |
|---|---|
| زادروز |
1891م |
| درگذشت | 1961م |
| ملیت | دومینیکن |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد و دیکتاتور راست‌گرای جمهوری دومینیکن |
دولتمرد راست‌گرا، دیکتاتور جمهوری دومینیکن (۱۹۳۰ـ۱۹۶۱م)، و رئیس‌جمهور (۱۹۳۰ـ۱۹۳۸؛ ۱۹۴۲ـ۱۹۵۲م). فرماندۀ گارد بود و با کودتای ۱۹۳۰م قدرت را از اوراسیو واسکس[۱]، رئیس‌جمهور وقت، گرفت و بی‌هیچ معارضی به ریاست‌جمهوری انتخاب شد. با کمک پلیس قدرتمند و وحشت‌آفرین و جوخه‌های آدم‌کشی حکومت خودکامۀ ظالمانه‌ای را برقرار کرد، بخش اعظم اقتصاد را به کنترل خود درآورد، و «رؤسای جمهور» دست‌نشانده‌ای را به‌قدرت رساند. دوران زمامداری‌اش شامل پیشرفت‌های اقتصادی و به‌اجرادرآمدن طرح‌های عظیمی در زمینۀ ساختمان‌های دولتی است، اما همۀ این‌ها به بهای سرکوب سیاسی و تیرگی روابط با کشورهای همسایه تمام شد، که او سعی داشت در آن‌ها انقلاب‌های راست‌گرایانه به‌راه اندازد. رهبران نظام دومینیکن او را در مه ۱۹۶۱ به‌قتل رساندند. در دورۀ دیکتاتوری خشن و اختصاصی‌اش، همۀ رسانه‌های همگانی و خدمات حمل و نقل و ارتباطات، و نیز ۸۰ درصد زمین‌ها، بانک‌ها، خدمات، آب، برق، و تلفن کشور را در اختیار داشت. مالک حدود ۴۵درصد منابع تولیدی نیز بود و حزب خود را با نام حزب دومینیکن[۲] تأسیس کرد و نام پایتخت را از سانتو دومینگو[۳] به «تروخیو سیتی[۴]» تغییر داد. سربازان دومینیکن در ۱۹۳۷ وارد هائیتی شدند و در مبارزه برضد عملیات نفوذی هائیتی‌ها ۱۰هزار تن از مردم آن کشور را قتل عام کردند. سازمان کشورهای امریکایی[۵] از رژیم او به‌‌شدت انتقاد و دولتش را تحریم اقتصادی کردند. بین ۱۹۳۹ و ۱۹۴۱ و از ۱۹۵۳م به بعد، که وزیر امورخارجه بود، رؤسای جمهور دست‌نشاندۀ او سلطۀ سیاسی‌اش را حفظ کردند. پس از قتل او، پسر بزرگش رافائل لئونیداس[۶]، تروخیوی دوم، پنج ماه فرماندۀ ارتش بود. تروخیو در سان کریستوبال در خانواده‌ای متوسط زاده شد. در مزرعۀ نیشکر کار می‌کرد. هنگامی‌که دومینیکن به اشغال نظامی امریکا (۱۹۱۶ـ۱۹۲۴م) درآمد، تحت آموزش تفنگ‌داران امریکایی قرار گرفت و به درجۀ سرتیپی و فرماندهی گارد دومینیکن ارتقا یافت.