علی تپه بهشهر
علی‌تپۀ بهشهر
(یا: غار التپه) غاری پیش از تاریخی در دامنۀ کوه کمربند، جنوب غربی روستای التپه و جنوب شرقی شهر بهشهر، در استان مازَندَران. در ۱۳۲۷ش کارلتون استیونز کون و سپس مَک‌بِرنی در آن‌جا پژوهش و کاوش کردند. آثار باستانی به‌دست‌آمده از علی‌تپه معرف دورۀ فراپارینه‌سنگی یا زارزین است و قدمت ۱۰۵۰۰ تا ۹۰۰۰پ‌م برای آن پیشنهاد شده است. در کنار دست‌سازهای سنگی که صنایع سنگی آن عموماً شبیه به صنایع سنگی ریزتیغۀ زرزی در زاگرس است و در آن‌ها ابزارهای هندسی و کول‌دار دیده می‌شود، مجموعۀ درخور توجهی از انواع درفش، قلاب، تیزه و سوزن استخوانی و همچنین آویزهایی از دندان و صدف در آن به دست آمده است. آثار جانوری غار از استفادۀ حیواناتی همچون غزال، بز و گوسفند وحشی، فُک دریایی، اسب، خوک، روباه، حلزون و نرم‌تنان در رژیم غذایی ساکنان التپّه حکایت دارد.
| علی تپه بهشهر | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| شهرستان | محمودآباد |
| بخش | مرکزی |
| دهستان | هرازپی غربی |
| جمعیت | ۶۴۲نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله ۷کیلومتری جنوب شرقی شهر محمودآباد |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۷متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، انواع مرکبات و صیفی‌جات |
| برخی بناهای مهم | امامزاده سیدمحمد |
| نام لاتین | Matverij |