آریاراتوس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

آریاراتوس (Ariarates)


(یا: آریاراثِس؛ آریاسپِس[۱]) دومین پسر اردشیر هخامنشی دوم از اِستاتیرا. پلوتارخ وی را «آریاسپِس» نامیده، که شاید لقب این شاهزاده بوده است. در اواخر عمر اردشیر دوم، میان پسرانش بر سر جانشینی اختلاف افتاد. پس از آن‌که داریوش، پسر بزرگ شاه، به‌سبب شرکت در توطئه‌ای به مرگ محکوم شد، اُخوس (بعد: اَردَشیر سوم)، پسر سوم اردشیر تلاش کرد تا دیگر برادران را از سر راه بردارد. آریاراتوس به‌سبب نرمی و مهربانی، دوستداران بسیار داشت و ایرانیان او را به شاهی می‌خواستند. بنابراین، اُخوس با پیام‌های دروغین، به آریاراتوس قبولاند که پدرش، اردشیر به وی بدگمان و خشمگین است و او را همدست داریوش، در توطئه برضد شاه می‌داند. سرانجام، آریاراتوس خود را با زهر کشت. پلوتارخ صفات وی را ستوده، و یوستینوس نیز به نقل از تروگوس پومپی‌یوس از او یاد کرده است.


 

  1. Ariaspes