آوازه خوان طاس
آوازه‌خوان طاس (La Cantatrice chauve)
نمایش‌نامه‌ای از اوژن یونسکو[۱]، به زبان فرانسوی، نخستین اجرا در ۱۹۵۰م، منتشرشده در ۱۹۵۴م. آقا و خانم اسمیت در خانه‌ای بورژوایی در لندن[۲]. هم‌گام با بالارفتن پرده، ساعت آونگ‌دار هفده‌بار می‌نوازد. میزبانان، اسمیت‌ها، به‌گونه‌ای شگفت از مهمانان خود، آقا و خانم مارتین، استقبال می‌کنند. خدمتکاری فضول با منش کارآگاهی و آتش‌نشانی حرّاف و فراموش‌کار نیز شخصیت‌های دیگر نمایش‌اند. آوازه‌خوانی در کار نیست، طاس یا مودار. جنجالی هم که نمایش‌نامه به پا کرد به همین دلیل بود. گفت‌وگوهایی بی‌سروته؛ نه ماجرایی، نه کنشی. شخصیت‌ها به‌کل فاقد مشخصات نمایشی‌اند. این ضد نمایش، به تصریح یونسکو نمایش تراژدی زبان است. یونسکو، به گفتۀ خودش، پس از خواندن یک کتابِ درسی مکالمۀ انگلیسی، قالب این نمایش‌نامه را بر مبنای سرهم‌بندی مطالبی کلیشه‌ای و قراردادی، پیدا کرد. آوازه‌خوان طاس از ۱۹۵۷م تاکنون، بی‌تغییر دکور و فقط با تغییر نوبتی بازیگران بی‌وقفه اجرا شده است.