ارغون خان (حک: ۶۸۳ ـ۶۹۰ق)
اَرغون‌خان (حک: ۶۸۳ ـ۶۹۰ق)
| ارغون خان | |
|---|---|
| محل زندگی | ایران |
| ملیت | مغول |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| دوره | قرن ۷ق |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | هولاکوخان (جد) |
چهارمین ایلخان مغول در ایران، پسر اباقاخان و نوادۀ هولاکو. ارغون با کشتن عموی خود، سلطان احمد تگودار، به سلطنت رسید. ارغون در ۶۸۳ق فرمان قتل شمس‌الدین جوینی، وزیر ایرانی خود، را صادر کرد. در ۶۸۷ق، سردار معروف خود بوقا را، که به یاری وی به سلطنت رسیده بود، به جرم خیانت کشت. در ۶۸۸ق، سعدالدولۀ یهودی را به وزارت منصوب کرد و او زمام همۀ امور را در دست گرفت. دورۀ سلطنت ارغون را باید اوج قدرت آیین بودایی و یهودی دانست. ارغون خان علیه مصر با کشورهای اروپایی عهدنامۀ نظامی منعقد کرد و با پاپ و پادشاهان کشورهای اروپایی مراوده داشت. وی به علوم و شهرسازی بسیار علاقه‌مند بود. در عین حال، او را فردی سفاک و خون‌ریز نیز دانسته‌اند.