اشتری، علی (تهران ۱۳۰۱ـ۱۳۴۰ش)
علی اَشتَری (تهران ۱۳۰۱ـ ۱۳۴۰ش)
(تخلص: فرهاد) شاعر ایرانی. پدرش (احمدخان اشتری، متخلص به یکتا) شاعر و در دوره‌ای عضو فرهنگستان ادب فارسی بود و شوق به ادبیات را در پسرش ایجاد کرد. اشتری پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه به استخدام شرکت برق درآمد. غزل‌سرایی گوشه‌گرفته و زودرنج بود.
دیوانش به کوشش بیژن ترقی و با مقدمۀ بهادر یگانه (تهران، ۱۳۴۴ش) گرد آمده است. با وجود عمر کوتاه، برخی از غزل‌هایش در میان دوستداران شعر فارسی، به‌خوبی شناخته شده است. از او کتاب‌های ستارهٔ سحری و پروانه در مشت نیز منتشر شده است.