امامزاده قاسم، محله

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

امامزاده قاسم، محلّه

بقعۀ امامزاده قاسم، از آثار تاریخی محله

محله‌ای در تهران، در ۲کیلومتری شمال تجریش. از شمال با خیابان بوکان و رشته‌کوه‌های البرز، از جنوب با میدان تجریش، از شرق با خیابان باهنر و از غرب با خیابان دربند محدود شده و محله‌های تجریش، دربند، گلابدره، دزاشیب، جماران و حکمت در پیرامونش قرار گرفته‌اند. در گذشته، دِزَج علیا نام داشت. بعدها به نام امامزاده قاسم (ع)، که بقعۀ او در این منطقه قرار دارد، شهرت یافت.

در امامزاده قاسم عمارت‌های مهمی چون کاخ محمدشاه قاجار، باغ‌های اشخاصی چون نصرت‌الدوله فرمانفرما، ابراهیم میرزا نوۀ فتحعلی‌شاه، حاجی بهاء‌الدوله پسر بهمن میرزا و نوۀ فتحعلی‌شاه، سلطان علی‌خان وزیر دربار، اللهیار صالح و ملک‌التّجار (باغ ملک) قرار داشت. از آن میان، باغ ملک هنوز باقی است. از وقایع تاریخی در امامزاده قاسم دستگیری آیت‌الله ابوالقاسم کاشانی به‌وسیلۀ متفقین، به هنگام اشغال تهران، در ۱۳۲۲ است. گورستان امامزاده قاسم و گورستان ظهیرالدوله در این محله قرار دارد.