امیدی رازی، ارجاسب (تهران ۸۶۴ـ همان جا ۹۲۹ق)
اُمیدی رازی، ارجاسب (تهران ۸۶۴ـ همانجا ۹۲۹ق)
ارجاسب امیدی رازی | |
---|---|
زادروز |
تهران ۸۶۴ق |
درگذشت | تهران ۹۲۹ق |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | امیدی طهرانی |
شغل و تخصص اصلی | شاعر |
شغل و تخصص های دیگر | پزشک |
آثار | ساقی نامه |
گروه مقاله | ادبیات فارسی |
(یا: امیدی طهرانی) شاعر و پزشک ایرانی. در جوانی به شیراز سفر کرد و نزد جلالالدین دوانی علوم زمانه، ازجمله طب، را فراگرفت. پس از سالها سیاحت، در ۹۲۹ق به تهران بازگشت و باغی ساخت؛ سرانجام بر سر آن باغ، به تحریک شاه قوامالدین نوربخشی، پیشوای فرقۀ نوربخشیه، بهقتل رسید و در طرشت تهران دفن شد. در قصیدهسرایی توانا بود و در مدح اسماعیل صفوی اول و وزرای او، قصایدی سروده است. از نخستین شاعرانی است که به تقلید از حافظ ساقینامه سروده است. ابیات ساقینامۀ او در برخی تذکرهها، بهتمامی یا به اختصار، آمده است.