دیپلم افتخار در رشته‌ی صنایع دستی از کارگاه‌های صنایع دستی شهر بنگلور هند
امین‌الله رضایی
نقاش، کاریکاتوریست و گرافیست ایرانی. از کودکی به نقاشی، ادبیات، شعر، موسیقی و خط علاقه‌مند شد و علی‌رغم سخت‌گیری‌های پدرش، نقاشی و موسیقی را مجدانه فراگرفت و در شهر زادگاهش تحصیلات متوسطه را به پایان رساند. در این دوره در تئاتر بوعلی همدان، پیش‌پرده‌ی موزیکال اجرا می‌کرد و فلوت می‌نواخت. پس از مهاجرت به تهران (1336) به محمد بهرامی و سازمان هنری پارس معرفی می‌شود. او در این سازمان با هنرمندانی نظیر محمدعلی_زاویه، محمد تجویدی، بیوک_احمری، علی‌اکبر صادقی و مرتضی_ممیز همکار و با انواع سبک‌ها و فنون نقاشی، گرافیک، کلیشه، گراور، چاپ، تفکیک زینک و فیلم آشنا می‌شود.
طرح‌های رضایی از دهه‌ی 1350 به تدریج در روزنامه‌ی اطلاعات و نشریات دیگر منتشر می‌شوند. نقاشی‌های رنگ روغنی‌اش در نمایشگاه سوررئالیست‌های نگارخانه‌ی تخت جمشید به نمایش درآمده. امین‌الله رضایی در اولین نمایشگاه بین‌المللی تهران در پیش از انقلاب به دریافت بورسیه‌ی شش ساله‌ی فرانسه و پنجاه هزار تومان پول نقد از طرف حکومت نایل می‌شود که از پذیرفتن آن امتناع می‌کند. او همچنین برنده‌ی دیپلم افتخار در رشته‌ی صنایع دستی از کارگاه‌های صنایع دستی شهر بنگلور هند از مجموعه‌ی تبادل فرهنگی آسیایی شده بود. رضایی در زمینه‌ی گرافیک و کاریکاتور با مؤسساتی مانند سپهر، امیرکبیر، پدیده، عطایی، اشراقی، اقبال، و نشریات زن_روز و اطلاعات_بانوان همکاری داشت. کاریکاتورهای او در صفحه‌ی هنری شب‌های پنج‌شنبه روزنامه‌ی کیهان منتشر می‌شد. او در زمینه‌ی نقد نقاشی هم فعال بود و همراه با خسرو_گلسرخی مصاحبه‌هایی با حضور هنرمندان مطرح آن زمان طرح و اجرا می‌کرد.
گلسرخی در معرفی نقاشی‌های او می‌گوید: «آثار رضایی در چند حوزه خود را فاش می‌کند: بازگرفتن سنت‌های از پای‌مانده و بازگفتن آن به هیاتی تمثیلی در نمایش فقر و درماندگی، یورش به مظاهر زندگی شهری... و بالاخره عوامل جهت‌دهنده‌ی زندگی که در سر انسان به جای مغز و اندیشه، خرواری از اسکناس می‌نهد.»
نقاشی‌های رضایی، مجموعاً در بیست و شش نمایشگاه اختصاصی و گروهی به نمایش گذاشته شده‌اند.
منابع:
نودسال نوآوری در هنر تجسمی ایران، جواد مجابی؛ پیکره: 1395
از آثار امین‌الله رضاییماهنامه گرافیک، شماره‌های 63 الی 65 (بدون تاریخ)
