اندرز بهزاد فرخ پیروز

اَندَرز بهزاد فرّخ پیروز

(یا: اندرز وهزاد فرخو پیروز؛ در فارسی میانه: Andarz i wehzad farrox peroz)، کتابی مختصر در مدح خرد، پند و اندرز و بیان گذرایی و بی‌اعتباری جهان مادی، از مؤلفی ناشناس، به فارسی میانه. آن بخش از متن که در مدح خرد است، زبانی شاعرانه دارد و دارای نوعی قافیه یا هم‌آوایی در آخر ابیات است. احمد تفضلی آن را به فارسی امروزی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۷۱).