انعام، سوره
اَنعام، سوره
سورۀ شمارۀ ۶ به‌ترتیب مصحف و ۵۵ به‌ترتیب نزول، بلندترین سورۀ مکّی قرآن در ۱۶۵ آیه و ۳,۰۵۵ کلمه. وجه تسمیۀ این سوره سخن گفتن از «اَنعام» (چهارپایان و عمدتاً شتر، گاو و گوسفند) در پانزده آیه (آیات ۱۳۶ تا ۱۵۰) است. پنجمین سوره از سوره‌های طِوال است و بیش از یک جزء قرآن را دربر دارد. مهم‌ترین احکام فقهی این سوره حرمت گوشت مردار و حیوانی که بدون ذبح شرعی مرده باشد و حرمت خوردن خون است. مضامین اصلی این سوره عبارت‌اند از نهی از شرک به خدا، احسان به والدین، نهی از فرزندکشی (از بیم فقر) و نهی از خوردن مال یتیم.