انکه، یوهان (۱۷۹۱ـ۱۸۶۵)
اِنکِه، یوهان (۱۷۹۱ـ۱۸۶۵)(Encke, Johann)
| یوهان انکه Johann Encke | |
|---|---|
| زادروز |
هامبورگ ۱۷۹۱م |
| درگذشت | ۱۸۶۵م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه گوتینگن |
| شغل و تخصص اصلی | اخترشناس |
| گروه مقاله | اخترشناسی |
اخترشناس آلمانی. تحقیقاتش در زمینۀ نمودارهای ستاره‌ای[۱] در دهۀ ۱۸۴۰، به کشف سیارۀ نپتون[۲] در ۱۸۶۴ کمک کرد. بعدها نمودارهای ستاره‌ای نو را براساس رصدهای قدیم و جدید گردآوردند. این نمودارها در ۱۸۵۹ کامل شدند و آرگِلاندر، فریدریش[۳] به‌سرعت آن‌ها را اصلاح کرد. اِنکه همچنین مسیر دنباله‌داری[۴] را کشف کرد که بعدها به‌نام خود او نام‌گذاری شد. اِنکه پژوهش‌های بی‌وقفه‌ای را در زمینۀ دنباله‌دارها و پریشیدگی حرکت سیارک[۵]ها صورت داد. اخترشناس فرانسوی، ژان ـ لوئی پونس[۶]، دنباله‌داری را که اِنکه نامیده شد، ثبت کرد اما چیز زیادی از رفتار آن دانسته نبود. اِنکه نشان داد که این دنباله‌دار مداری بیضی‌گون با تناوبی کمتر از چهار سال دارد که کم‌ترین تناوب شناخته شده است. اِنکه در هامبورگ زاده شد و در دانشگاه گوتینگن[۷] درس خواند. برای تکمیل مطالعات‌اش دستیار، و در ۱۸۲۲ سرپرست رصدخانۀ زیبورگ[۸] شد. استاد فرهنگستان علوم برلین[۹]، و از ۱۸۲۵ تا ۱۸۶۵ جانشین بُده[۱۰] و سرپرست رصدخانۀ برلین[۱۱] بود. از ۱۸۳۰ تا ۱۸۵۹، سرپرست طرح اجرای نقشه‌های آسمانی[۱۲] فرهنگستان برلین، و از ۱۸۳۲ تا ۱۸۳۵، ناظر تأسیس رصدخانۀ جدیدی در برلین بود.