اود
اود (قالب شعری) ode
شعری غنایی[۱] با قواعد ساختاری پیچیده. اود از یونان باستان آغاز شده، و همراه با موسیقی و آوازهای گروه همسرایان خوانده میشده است. از جمله سرایندگان اودهای کلاسیک میتوان به سافو[۲]، پیندار[۳]، هوراس[۴] و کاتولوس[۵] اشاره کرد و از شاعران انگلیسی متبحر در این قالب به کسانی مثل ادموند اسپنسر[۶]، جان میلتون[۷]، جان درایدن[۸] و جان کیتس[۹]. کیتس در چکامه برای باد مغرب قدرت[۱۰] تلفیق عواطف عمیق با سبک رسمی نوشتاری را ماهرانه نشان میدهد. از این نظر، اودها با قالب غزلواره (سانت)[۱۱] وجوه اشتراک بسیار دارند. شاعر انگلیسی، ویلفرد اوئِن[۱۲] خشونت و درماندگی آشکار سالهای جنگ را با شیوههای شعر کلاسیک در قالب اود درهمآمیخت.