اکلیل شمالی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

اِکْلیل شمالی (Corona Borealis)

صورت فلکی[۱] کوچک، اما آسان‌یابِ نیمکرۀ شمالی آسمان، بین جاثی[۲] و ارابه‌ران[۳]. آن ‌را از روزگار کهن به تاج گوهرنشان آریادنه[۴] مربوط دانسته‌اند؛ تاجی که در اساطیر یونان به دست باکوس[۵] به آسمان پرتاب‌ شد. درخشان‌ترین ستارۀ‌ آن فکّه (نیّرالفکّه، آلفا اکلیل شمالی)[۶]، ۷۸ سال نوری از زمین فاصله دارد. چندین ستارۀ متغیّر در این صورت فلکی قرار دارند. آر اکلیل شمالی[۷] کم‌وبیش درخشندگی ثابتی دارد، اما در فاصله‌های نامنظمی رنگ می‌بازد و طی مدت زمانی متغیر کم‌فروغ می‌ماند. تی اکلیل شمالی[۸] معمولاً کم‌فروغ است، ولی به‌ندرت، به مدت چند روز فروزان، و با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. این ستاره نواختری[۹] بازگشتی است.

 


  1. constellation
  2. Hercules
  3. Boötes
  4. Ariadne
  5. Bacchus
  6. Alphecca
  7. R Coronae Borealis
  8. T Coronae Borealis
  9. nova