ایسیگونیس، الک (۱۹۰۶ـ۱۹۸۸)
ایسیگونیس، اَلِک (۱۹۰۶ـ۱۹۸۸)(Issigonis, Alec)
(نام اصلی: الگزاندر آرنولد کنستانتین ایسیگونیس[۱]) مهندس انگلیسی زادۀ ترکیه. اتومبیل‌های موریس ـ ماینر[۲] (۱۹۴۸) و مینی ـ ماینر[۳] (۱۹۵۹) را طرّاحی کرد؛ اتومبیل‌هایی که با وجود راحتی بیشتر، از اتومبیل‌های قبلی ارزان‌تر بودند. او را واضع واژۀ مینی در زبان انگلیسی می‌دانند. در ۱۹۶۹ لقب سِر گرفت. ایسیگونیس بر کلیۀ مراحل متمایزِ طراحی شکل ظاهری، طراحی داخلی، مهندسی بدنه، و نحوۀ قرارگیری شاسی نظارت داشت و کلّ اتومبیل را مجسّم می‌کرد. سپس، افراد متخصص گروه او جزئیات اتومبیل را طراحی می‌کردند و می‌ساختند. طرح‌های او علاوه بر درنظرگرفتن فضایی بزرگ‌تر برای سرنشین، هنگام حرکت قابلیت کنترل بیشتری داشتند. ایسیگونیس در اسمیرنا[۴] (ازمیر[۵] فعلی)، زاده شد و در دانشگاه پلی‌تکنیک بَتِرسی[۶] در رشتۀ مهندسی درس خواند. در ۱۹۳۶، برای کار در زمینۀ طرح فنربندی به کارخانۀ اتومبیل‌سازی موریس موتورز[۷] ملحق شد. نخستین اتومبیلی که طراحی آن را کاملاً خودش صورت داد، موریس ماینر بود که امکانات و استانداردهای جدیدی را از لحاظ فرمان و استحکام اتومبیل‌های کوچک پدید آورد. تا ۱۹۶۱، ۱میلیون موریس ماینر در بریتانیا فروخته شد. پس از کار روی نوعی اتومبیل آزمایشی در شرکت آویس[۸] (۱۹۵۲ـ۱۹۵۶)، به شرکت قبلی که به بی‌‌ام‌سی[۹] تغییر نام داده بود بازگشت. درپی بروز بحران سوئز[۱۰] در ۱۹۵۶ خطر کمبود سوخت بروز کرد و از او خواستند نوعی اتومبیل کوچک و مقرون به صرفه طراحی و تولید کند. نتیجۀ تلاش‌های او اتومبیل مینی بود. طرح‌های مهم دیگر او عبارت بودند از مدل ۱۱۰۰ (۱۹۶۲)، ۱۸۰۰ (۱۹۶۴)، و ماکسی[۱۱] (۱۹۶۹).